Faal Faal Faal!
Blijf op de hoogte en volg Josta
30 Oktober 2012 | Indonesië, Ruteng
Faal Faal Faal, mn eerste echte backpack avontuur is een feit! Ik kon wel door de grond zakken gister avond. Na een gezellige avond met Brian in The agope, plaatselijk restaurant. Heb ik de Scooter taxi naar het klooster genomen. Het klooster ligt buiten het centrum, dus is nog ongeveer 10 minuten met de scooter. De klooster ligt op een heuvel, er is een lange oprit er naar toe. Bij de oprit aangekomen schrok ik me rot! Meen je dat nou, is het hek dicht! Ik kon wel janken. De jongen van de scooter kon geen engels, maar bleef wel bij me. Hij gebaarde dat ik me sleutel moest pakken. Wat een goed idee, dat moest werken. Maar nee, dat was mooi om waar te zijn. Een beetje half in paniek rakend , met het idee dat ik op straat kon gaan slapen vanacht heb ik Brian gebeld. Daar had ik echt helemaal niks aan op dat moment, dus een beetje geïrriteerd opgehangen. Paar meter verder zat er een hostel, we zijn daar naar toe gereden om een telefoonnummer te vragen. Die hadden ze niet, hij vond maar dat ik over het hek moest klimmen en dat de jongen me moest helpen. Damn wat een goed idee.
Maar eenmaal bij het hek, vol met scherpe punten vond ik dat helemaal geen goed idee. En wat dan nog, dan ben ik over het hek en dan kan ik het klooster niet in want alles zal wel op slot zitten. Shitshitshit, ik vond dit echt niet leuk. Op dat moment werd de jongen gebeld, het was brian. Ik moest terug naar de agope komen want die hadden het nummer van het klooster. Snel teruggereden naar het restuarant. Ik was erg blij om hem weer te zien, want hem vertrouw ik nu wel hier. Hij stelde me gerust door als de nonnen niet wakker worden ik bij hem kon slapen. Heb ik in ieder geval een dak boven mn hoofd. Maar de nonnen werden wakker en zouden de poort open doen. Snel weer naar buiten, maar natuurlijk geen motor taxi te bekennen. Damn een half uur lopen, zo diep schamend dat de nonnen nu in hun slaapoutfit bij het hek te staan wachten. Shit wat voelde ik me rot, en wat stom dat ik dit niet nagevraagd heb. Logisch dat ze vroeg de poort sluiten, het immers geen hotel. Maar ze waren zo lief, ik heb wel 20 keer sorry gezegd en dat ik me zo schaamde. Maar ik was niet de eerste, en ik moest me er maar niet meer druk om maken. En ineens kon ik er om lachen, wat een paniek voor helemaal niks eigenlijk! Natuurlijk komt altijd alles weer goed
Lekker geslapen en vanochtend om half 5 al wakker door het prachtige koor wat liederen aan het zingen was. Hoe rustgevend! Ontbijtje gescoord , tasje gepakt en brian opgezocht in zijn huis. Koffie gedronken en zijn op pad gegaan. Eerst naar een locaal dorpje en toen mn buskaart geregeld voor morgen. Dan zal ik gaan reizen naar Ende, verder Flores op. Nieuwe missie is : 3 kleuren meer. Iets met vulkanen, tsunami en 3 kleuren, geen idee klinkt wel leuk en ik ben er nu toch! Waarom ook niet he !
Daarna wederom naar zijn huis gegaan en heerlijke discussie gehad over onze verschillen heel leuk! En zijn 2e moeder heeft een heerlijke lunch gemaakt , en eigenlijk zijn we daar gebleven want het regenseizoen is hier wel serieus! Jeetje wat een buien! En lang! En die bliksem is ook niet grappig hier, lijken wel aardbevingen. Mn glas viel van tafel , en de kast viel om. Ik was echt heel even bang, wtf is dit! Maar volgens Brian is het normaal , zeker als de bliksem zo dicht bij is.
Ze wonen met zn 10en in het kleine huisje, een gezin van vier met 6 studenten erbij. Erg leuk en gezellig!. Wat voelde ik me welkom en wat is het fijn om gewoon even in een huis te zitten en lekker te kletsen voor een dag.
Nu even in het klooster even douchen en vanavond laatste avondmaal met Brian. We hebben fotos gemaakt met de familie die heb ik uit laten printen als bedankje voor het eten , koffie en gebak. Dus daar zal ik vanavond ook nog even langs gaan. En wat ik zeker niet moet vergeten is om op tijd terug te zijn voor dat het hek dicht gaat
Brian zijn oudere broer heb ik vandaag aan de telefoon gehad, die woont en werkt op Bali. En nodigde me uit. Ik vertelde dat ik eigenlijk niet meer wilde komen, om de toeristen massa te ontlopen. Maar hij beloofde dat we dat ook zouden doen, op zoek naar de rustige en authentieke plekjes op dit toeristenoord. Ik ben benieuwd of het lukt. Maar we zullen zien .
Oh en grappig gisteren kwam ik de belgen hier tegen in het restaurant. Ze waren ook net aangekomen, maar vonden het verschrikkelijk hier en zouden gelijk weer terug gaan. Heel even wilde ik mee, maar nu kan ik al zeggen dat ik blij ben dat ik het niet heb gedaan. Na een dag voel ik me al thuis en weet ik de wegen alweer in dit dorp. Dat is voormij tijd om weer te vertrekken, om weer naar een nieuwe stad te gaan, waar ik me weer vreemd voel. Dus morgen op verder naar de het volgende dorpje, busrit van 10 uur. Dus ik zal wel lekker gaar zijn denk ik. Ik heb het echt oprecht leuk gehad met Brian, dus ik denk dat ik op de terug weer een dag hier verblijf, gewoon omdat het kan en dat het keigezellie is !
Maar eenmaal bij het hek, vol met scherpe punten vond ik dat helemaal geen goed idee. En wat dan nog, dan ben ik over het hek en dan kan ik het klooster niet in want alles zal wel op slot zitten. Shitshitshit, ik vond dit echt niet leuk. Op dat moment werd de jongen gebeld, het was brian. Ik moest terug naar de agope komen want die hadden het nummer van het klooster. Snel teruggereden naar het restuarant. Ik was erg blij om hem weer te zien, want hem vertrouw ik nu wel hier. Hij stelde me gerust door als de nonnen niet wakker worden ik bij hem kon slapen. Heb ik in ieder geval een dak boven mn hoofd. Maar de nonnen werden wakker en zouden de poort open doen. Snel weer naar buiten, maar natuurlijk geen motor taxi te bekennen. Damn een half uur lopen, zo diep schamend dat de nonnen nu in hun slaapoutfit bij het hek te staan wachten. Shit wat voelde ik me rot, en wat stom dat ik dit niet nagevraagd heb. Logisch dat ze vroeg de poort sluiten, het immers geen hotel. Maar ze waren zo lief, ik heb wel 20 keer sorry gezegd en dat ik me zo schaamde. Maar ik was niet de eerste, en ik moest me er maar niet meer druk om maken. En ineens kon ik er om lachen, wat een paniek voor helemaal niks eigenlijk! Natuurlijk komt altijd alles weer goed
Lekker geslapen en vanochtend om half 5 al wakker door het prachtige koor wat liederen aan het zingen was. Hoe rustgevend! Ontbijtje gescoord , tasje gepakt en brian opgezocht in zijn huis. Koffie gedronken en zijn op pad gegaan. Eerst naar een locaal dorpje en toen mn buskaart geregeld voor morgen. Dan zal ik gaan reizen naar Ende, verder Flores op. Nieuwe missie is : 3 kleuren meer. Iets met vulkanen, tsunami en 3 kleuren, geen idee klinkt wel leuk en ik ben er nu toch! Waarom ook niet he !
Daarna wederom naar zijn huis gegaan en heerlijke discussie gehad over onze verschillen heel leuk! En zijn 2e moeder heeft een heerlijke lunch gemaakt , en eigenlijk zijn we daar gebleven want het regenseizoen is hier wel serieus! Jeetje wat een buien! En lang! En die bliksem is ook niet grappig hier, lijken wel aardbevingen. Mn glas viel van tafel , en de kast viel om. Ik was echt heel even bang, wtf is dit! Maar volgens Brian is het normaal , zeker als de bliksem zo dicht bij is.
Ze wonen met zn 10en in het kleine huisje, een gezin van vier met 6 studenten erbij. Erg leuk en gezellig!. Wat voelde ik me welkom en wat is het fijn om gewoon even in een huis te zitten en lekker te kletsen voor een dag.
Nu even in het klooster even douchen en vanavond laatste avondmaal met Brian. We hebben fotos gemaakt met de familie die heb ik uit laten printen als bedankje voor het eten , koffie en gebak. Dus daar zal ik vanavond ook nog even langs gaan. En wat ik zeker niet moet vergeten is om op tijd terug te zijn voor dat het hek dicht gaat
Brian zijn oudere broer heb ik vandaag aan de telefoon gehad, die woont en werkt op Bali. En nodigde me uit. Ik vertelde dat ik eigenlijk niet meer wilde komen, om de toeristen massa te ontlopen. Maar hij beloofde dat we dat ook zouden doen, op zoek naar de rustige en authentieke plekjes op dit toeristenoord. Ik ben benieuwd of het lukt. Maar we zullen zien .
Oh en grappig gisteren kwam ik de belgen hier tegen in het restaurant. Ze waren ook net aangekomen, maar vonden het verschrikkelijk hier en zouden gelijk weer terug gaan. Heel even wilde ik mee, maar nu kan ik al zeggen dat ik blij ben dat ik het niet heb gedaan. Na een dag voel ik me al thuis en weet ik de wegen alweer in dit dorp. Dat is voormij tijd om weer te vertrekken, om weer naar een nieuwe stad te gaan, waar ik me weer vreemd voel. Dus morgen op verder naar de het volgende dorpje, busrit van 10 uur. Dus ik zal wel lekker gaar zijn denk ik. Ik heb het echt oprecht leuk gehad met Brian, dus ik denk dat ik op de terug weer een dag hier verblijf, gewoon omdat het kan en dat het keigezellie is !
-
30 Oktober 2012 - 11:38
Sophie:
Haha die nonnetjes :P ''komt er weer een hoor :P''m Gelukkig dat je toch nog binnenkwam!!! X -
30 Oktober 2012 - 11:49
Kirsten:
Zoals je weet, als je graag buitengesloten wil worden uit je slaapplek en over hekken wil klimmen mag je ook gewoon naar Halsteren komen hoor :P Wat leuk zeg al je verhalen elke keer, blijven schrijven, echt heerlijk om te lezen!!! -
30 Oktober 2012 - 18:13
Patrick:
Dotje!
Amaai, wat een verhaal zeg!
gelukkig is het goedgekomen..
Ik dacht dat jij na al die vele feestjes in NL zo over dat hek zou springen joh :P
Maar goed dat je het niet gedaan hebt, want aan die punten kun je je toch flink bezeren!
Leuk om te horen dat Brian en zijn Familie zo goed voor je zijn, je treft het maar :)
Wel goed oppassen he dotje, want niet alle families daar zijn zo tof als hun denk ik..
Veel plezier op je laatste avondje daar!
En wees op tijd terug bij de Nonneke´s he :)
Dikke KuSs Pat -
30 Oktober 2012 - 18:13
Patrick:
Dotje!
Amaai, wat een verhaal zeg!
gelukkig is het goedgekomen..
Ik dacht dat jij na al die vele feestjes in NL zo over dat hek zou springen joh :P
Maar goed dat je het niet gedaan hebt, want aan die punten kun je je toch flink bezeren!
Leuk om te horen dat Brian en zijn Familie zo goed voor je zijn, je treft het maar :)
Wel goed oppassen he dotje, want niet alle families daar zijn zo tof als hun denk ik..
Veel plezier op je laatste avondje daar!
En wees op tijd terug bij de Nonneke´s he :)
Dikke KuSs Pat -
30 Oktober 2012 - 18:13
Patrick:
Dotje!
Amaai, wat een verhaal zeg!
gelukkig is het goedgekomen..
Ik dacht dat jij na al die vele feestjes in NL zo over dat hek zou springen joh :P
Maar goed dat je het niet gedaan hebt, want aan die punten kun je je toch flink bezeren!
Leuk om te horen dat Brian en zijn Familie zo goed voor je zijn, je treft het maar :)
Wel goed oppassen he dotje, want niet alle families daar zijn zo tof als hun denk ik..
Veel plezier op je laatste avondje daar!
En wees op tijd terug bij de Nonneke´s he :)
Dikke KuSs Pat -
30 Oktober 2012 - 18:37
Mama:
zeg blondje hou je wel je koppie erbij,is niet zo"n slimme actie,om uit te gaan als je in een klooster zit,dan gan je vroeg naar bed en nog vroeger op.
tis geen sisteract !!!
xxmama -
31 Oktober 2012 - 08:41
Oma Ans:
Hoi lief
mama heeft hetzelfde gezegd wat ik wilde zeggen, de nonnetjes gaan heeel vroeg naar bed, maar zijn meestal 'm orgens om 5 uur al op voor de eerste mis (heb ik wel eens gelezen)
Maar allem is gelukkig weer goed gekomen, je bent ook een doorzetter , kijk verder weer goed uit je doppen en heb fijne dagen, liefs oma xxxxx -
09 November 2012 - 22:37
Daph:
Hahahha, wat een genot! Heerlijk zie ik die paniek al in je oogjes verschijnen! Gelukkig waren de nonnetjes nog bereid de deur te openen in hun pyjama (met zo'n slaapmuts op? Als in films?).
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
