Vampieren bij daglicht

Tsja de nachtbus is hier wel een raar begrip. Je vertrekt namelijk om 14.00 uur en komt om 03.00 in de ochtend op plaats van bestemming aan… Fijn! Nouja als je in ieder geval een kamer kan boeken en je kan vermelden dat je rond dat tijdstip aan komt zou al zoveel schelen. Maar burma is burma niet als het allemaal niet vanzelf gaat.

Voor vertrek heb ik 12 hotels, ja ik herhaal 12 hotels gebeld om te vragen of ze een kamer hadden voor de volgende dag. Alles zat vol! Het zweet brak me uit en voelde me toch wat ongemakkelijk, maar de hoteleigenaar stelde me gerust. “Ze zeggen allemaal dat ze vol zijn, ze doen niet aan boekingen net als wij, je vindt echt wel een kamer”
Dus zelfverzekerd stapte ik de taxi in, op naar het busstation van yangon. Wat nog een uur rijden was, om dan niet aan te komen op een busstation maar op een vuilnisbelt met toevallig honderden bussen. Echt hopend dat de taxi niet bij de eerste 20 bussen ging stoppen , want die zagen me eruit…

Overal ligt plastic,plastic,plastic. Mannen die op vampieren lijken en dus net hebben gegeten lopen rond, straathonden en ratten op zoek naar het laatste voedsel op straat en gewoon weer heeeeel veel mensen. Pff dat zijn echt weer veel prikkels, en ik merk dat ik mijn kindje ( mn dagrugzak) weer in de aanslag neem. Ik ga dit veldslag overleven!

Ik zal het begrip mannelijke en soms ook vrouwelijke vampieren verder toelichten. In burma wordt er bijna door iedere man gekauwd op ‘betelnoot’. De betelnoot ( is een blaadje van een boom) wordt samen met een soort lijm/kalk en kruiden in een blaadje gevouwen en hierop wordt gekauwd. Dit levert een rode mond en rode tanden op. Daarnaast produceert het extra speeksel, waardoor je de Birmesen continue ziet spugen …. Echt overal en altijd, fijn als je net je noodles soep zit te eten en er komt weer een rode waterstraal spuug naast je op de grond. Veel dingen wennen, maar tuffen, boeren en smakken, het blijft onsmakelijk. Nouja de meeste mannen en vrouwen zijn gewoon niet aantrekkelijk hierdoor, want het vernielt heel hun gebit. De algemene heroine gebruikers gebit ziet er nog beter uit… zonde!

ik mocht bij een modderpoel uitstappen en inchecken bij de buscompany ( een bureautje midden in de blubber, dat moet wat beloven..) Maar het viel mee, de bus was schoon en opzich ruime plekken. En er zat niemand naast me, dat is ook wel relaxt! De mannen van de bus waren erg vriendelijk, vroegen constant hoe het met me ging en of ik naar het toilet wilde. Ik was verbaasd want dat hebben ze nog nooit gedaan in een bus. Ik was de enigste toerist dus had veel bekijks, van voor, naast me en achter me hingen ze over de stoel. FIJN! Nouja dat gaan ze vast geen 12 uur volhouden.
Nog geen uur later kwam er toch een vrouw naast me zitten die halverwege instapte, een vrouw die geen woord engels sprak, breed was, en heeeel boos keek, en daarnaast ook verslaafd was aan betelnoot. En ja ze moest toch ergens de speeksel kwijt… lekker dat plastic zakje helemaal vol al na een uur… en dit heeft zij wel 12 uur volgehouden! Uiteindelijk was ze best wel ok, als we stopte liet ze me zien op de kaart waar we waren en wat we konden eten hier.

Precies om 03.00 uur mocht ik uitstappen in Nyaungshwe of beter bekend als inle lake. Mijn lenzen vast aan me ogen plakkend en bibberende van de koud liep ik de bus uit. Oh help me! Waar ben ik. Ik wist dat dit vrij toeristisch was, maar het voelde of dat ik als de eerste blanke hier voet op aarde zetten. De taxi chauffeurs waren druk aan het schreeuwen beneden aan de bus, maar toen ik naar beneden liep hoorde ik een monotoom “oooooh” en maakte ze plaats voor me…. Wat is dit , meestal word je aangevallen door deze mannen, en nu laten ze me gaan? Maar ik heb echt een taxi nodig? Ik ben maar op mijn gemakje mijn tas gaan pakken en toen kwam er iemand op me af. Hij stelde voor dat ik in een shared taxi ging, dit was veel goedkoper maar ik moest nog wel wachten op andere bussen. Ik vind het prima! Nouja prima, 11 graden op slippers is erg koud!! Bibberend liep ik naar het busje, dromend over een warm bed toen ik uit het donker hoorde “kom anders een bak thee met me drinken ik zit ook te wachten” Nog nooit was ik zo blij om een canadees accent te horen! Bertha was net 5 minuten voor mij gearriveerd en zat ook te wachten op de taxi. Bam weg illussie dat ik op een onbewandeld pad liep, maar toch ook wel fijn om niet alleen midden in de nacht te hoeven wachten.

Al mn kleding uit mn backpack getrokken want ik kreeg het nu echt koud, maar het wilde niet meer helpen, ik bleef maar bibberen en ben toen maar onder het genot van tientallen starende blikken een rondje gaan rennen.
Om 4 uur zijn we naar het dorpje gaan rijden, om het terrein van inle lake in te kunnen moet je aan het begin 5 dollar betalen en krijg je een soort visum voor een week. De jongen die bij de slagboom zat vroeg of we al een hotel hadden, bertha wel, ik nog niet…. Hoezo? Alles zit vol namelijk voor vandaag, dus je moet gelijk door naar het klooster daar kan je slapen voor 5 dollar. Maar bertha stelde voor dat ik bij haar in de kamer mocht. Woehoee gered!

Na veel lawaai gemaakt te hebben bij het hek werd er eindelijk open gedaan om 5 uur, we konden gelijk onze kamer in en om half 6 lag ik knock out in een warm bed! Pff best zwaar reizen 

De volgende ochtend ( 3 uur later ) waren mijn voeten nog koud en blauw, maar gelukkig scheen de zon weer buiten. Na een interessant ontbijts gesprek met Bertha die al 13 jaar in quatar woont, ben ik een fiets gaan huren. Hier kwam ik een vrouw uit maleisie tegen, heel de dag samen op avontuur geweest in het gebied rondom inla lake, prachtig! We zijn naar de winery gefietst ( die op een berg lag , pffff) om daar lekker wijn te drinken ( SUPERGOEDE WIJN!! ) om daarna door de locale dorpjes weer terug te fietsen. Wat een rust, wat een vriendelijkheid, wederom wat een kriebels in mijn buik. Kan je verliefd worden op een land?

De volgende dag zijn we met zijn vieren een boottocht gaan maken over inle lake. Wat rustgevend om over zo`n prachtig meer te varen. Alleen duurde de rust niet voor eeuwig, want al snel werden we afgezet bij een drijvende juweliershops, waar ook tientallen andere toeristen waren. We zijn noggeneens de boot uitgestapt, onze bootjongen een paar dollars meer gegeven en gevraagd of hij ons naar zijn huis wilde brengen op het meer. Dit was prachtig!
Zijn dorp is een drijvend dorp midden in het meer, in plaats van auto`s / fietsen vaar je door de straatjes met water. Goh best grappig om zo te wonen.
Heerlijk locaal gegeten en daarna snel terug want om 18.00 uur had ik de nachtbus naar de volgende bestemming Bagan.

Het was een comfortabele busreis, een lokale jongen naast me , die duidelijk uit een majority kwam. Schaarse kleding, beetje viezig, kapotte slippers. Maar gelukkig at hij geen betelnoot. Ik ben snel in slaap gevallen en kwam om precies 3 uur aan in Bagan. Mijn ogen weer op half zeven kwam ik de bus uit. Gelukkig had ik dit keer een guesthouse, een lokale jongen uit inle lake heeft gebeld voor me en geboekt. Ik ben met paard en wagen naar mijn hotel gebracht midden in de nacht, rijdend over de weg. Wederom een ontzettend grappige man, half uur grappend kwamen we aan bij het guesthouse. Weer na 10 minuten schreeuwen aan het hek, werd er open gedaan. Mijn kamer was al leeg dus ik kon gelijk mijn bed induiken. Aaaah genieten dit! Doet me een beetje denken aan mijn nachtdiensten op vrede rust, na een nacht wakker eindelijk in de ochtend thuis komen en na een bak thee in bed duiken. Heerlijk vond ik dat moment altijd. En het mooiste is deze nacht is gewoon gratis! Hopen dat ik voor morgen een kamergenoot kan vinden. Aan de overkant zaten 3 andere reizigers, een Duitser, Japanse en Amerikaan. Wat een heerlijke combi!

Vandaag had ik een relax dag , dat hield in : lekker eten, internet zoeken, boek lezen, beetje rond lopen door het dorp. Ook hier heb ik heerlijk van genoten, of dat iedere minuut kostbaar was.
Bagan staat bekend om zo`n grote area met meer dan 4000 duizend tempels, pagoda`s, stupa`s. Er is een centrale weg van old naar new Bagan waar je aan beide kanten alle honderden tempels kan zien liggen. Doordat ik een fiets heb gehuurd kon je van de algemene weg af en zo lekker off road door Disneyland rijden. Want zo voelde het, een groot attractiepark voor volwassenen. Klimmen , klauteren , mountainbiken en dan de fantasie achtige omgeving. Misschien vind ik dit wel veel intenser dan Angkor wat. Waarom ? Het is nog niet overbeladen met toeristen, althans als je van de grote weg gaat rijd je gewoon een aantal km door zandpaden , helemaal alleen. Dit is echt zo prachtig!
Wat een lol met mezelf, vallend in het zand met mijn fiets, nou ja dan maar even gaan zitten en gewoon genieten van het uitzicht en de rust en vrede die hier hangt.