2e vakantie week
Door: Josta
Blijf op de hoogte en volg Josta
14 Mei 2008 | Ghana, Accra
Toen ik mijn vorige waarbenjij.nu geplaatst had waren mijn moeder en ik nog even over de markt gaan lopen, hier kwamen we een man tegen die van alles aan ons begon te vragen over waar we vandaan kwamen en wat we hier deden. Al snel zei hij dat hij de andere studenten kende, want die had hij mee op de boot gehad. Hij had hun rondgeleid rondom de eilandjes.
Dit zagen mijn moeder en ik ook wel zitten en vroeg ofdat hij vanmiddag geen tijd had. Zo gezegd zo gedaan , stonden we s`middags om 15.00 aan de waterkant om met zijn allen met de boot mee te gaan. We zijn naar de monding van rivier en zee gevaren en rondom wat eilandjes, Patrick heeft onder tussen heel de tijd half uit de boot gelegen om een vis te vangen.
Maandag was mijn moeder jarig en hebben Patrick en ik geregeld dat ze bij Dreamland een extra uitgebreid ontbijt hadden voor mijn moeder. Dit werd geregeld en `s ochtends om 5 uur waren ze al bezig in de keuken, we kregen alles wat op de kaart stond plus een extra fruitsalade, veels te veel natuurlijk maar wel super lekker! Na het stevige ontbijt zijn wij met emmy`s ouders en mijn ouders + filmploeg naar het eiland geweest. De filmploeg wou nog wat laatste shots maken van het eiland voordat hun ook weer naar huis gaan. Natuurlijk was ook Isaac van de partij en vertelde weer van alles over het eiland, en regelde een meeting zodat onze ouders voorgesteld werden aan de bevolking, ze vonden het helemaal geweldig vooral ook omdat Patrick erbij was moesten ze erg om lachen:).
De filmploeg wou nog wat beeldmateriaal van de school, maar de school was eigenlijk nog dicht. . Maar wij hebben gewoon wat kinderen in de klas gezet en wat liedjes gezongen met ze , volgens mij is het nog leuk geworden ook . In de middag gingen we terug want er kwamen weer wat zwarte wolken aan en wouden dus snel van het eiland af. Gelukkig konden we met een motorboot mee van de’ healt care’ die aan de rivierkant lag. Zo waren we lekker snel terug in Ada Foah.
`s avonds vierden mijn moeder en ik onze verjaardag in dreamland, ook het dochtertje van beate ( eigenaar dreamland) was jarig, dus vierde we het samen. Ze had een grote pan met eten gekookt en een barbecue. Ik vond het ontzettend fijn dat mijn ouders en vriend toch op mijn verjaardag waren, dit maakt je verjaardag weer een stukje af :). Maar eigenlijk was ik natuurlijk maandag niet jarig, dinsdagochtend mocht ik de kamer niet en moest ik wachten totdat ze klaar waren met rommelen.
Uiteindelijk mocht ik de deur open doen , en hadden ze heel de kamer versierd met slingers. Iedere hoek van de kamer was opgevuld met een slinger of ballon , echt super. De tafel was helemaal gedekt met allemaal lekkere dingen uit Nederland en bij mijn bord stonden cadeau`s van de meiden en mijn vriend. Echt super !!! Al snel kwamen de ouders van emmy en mijn ouders ook binnen vallen, met nog meer cadeau`s, ik voelde me echt jarig!
Na het ontbijt hebben wij een trotro genomen en ben ik met mijn ouders en patrick naar tema geweest om naar de max mart te gaan om daar lekker te lunchen. Hier kan je heerlijk eten en luxe voor weinig geld. Na het eten zijn wij met een taxi doorgereden naar het art center, om lekker veel souvenirs te kopen en gezellig wat rond te kijken in de kleine winkeltjes. Nadat we veel gekocht hadden zijn we terug gegaan om `s avonds wat te kunnen eten in tsarley korpey, super goed hotel in ada foah. Wij lekker gedoucht en met onze hongerige maagjes naar het hotel gegaan. Maar daar aangekomen , vroegen we de kaart. Maar ze hadden niet meer dan kip met rijst….
Dus we zijn verder gelopen naar ‘manet’, en hebben we hier wat gegeten. Hier hadden ze gelukkig wel wat meer keus .
We gingen vroeg naar huis omdat ik weer zo last kreeg van mijn keel en weer heel erg hoofdpijn kreeg. Thuis aangekomen had ik 40 graden koorts, en had ik besloten om de volgende dag maar eens naar het ziekenhuis te gaan om te laten kijken of ik geen keel ontsteking had.
De volgende was mijn koorts gezakt maar nog steeds last van mijn keel, dus ben ik samen met daphny want die moest bloed gaan prikken en patrick naar het ziekenhuis geweest. Na veel wachten kwam dr.nahr eraan die zei inderdaad dat ik een keelontsteking had, en dat ik antibiotica moest gaan slikken. Toevallig had daphny die nog thuis liggen,dus kon ik die gaan gebruiken daarvoor. Bij de trotro kwam ik Grace tegen en die wou graag mijn ouders ontmoeten, ze vroeg of dat ze `s middags niet langs mocht komen bij dreamland. Natuurlijk , hartstikke gezellig !!
In de middag kwam ze inderdaad langst en mijn ouders hadden het gelijk gezellig met haar, ze heeft veel verteld over het land en de cultuur, en dit weer vergeleken met onze cultuur ….
Uiteindelijk is Grace voor het avond eten gebleven en heeft ze behoorlijk wat biertjes zitten wegdrinken op een avond. Maar het was hartstikke gezellig en Grace is gewoon een topmens!.
De dag erna zouden we ook weer met Grace op stap gaan, naar de kleine dorpjes een stuk verderop hier. Ze kwam ` s ochtend redelijk op tijd met een trotro, 20 minuten later dan de afgesproken tijd. Dat is gewoon op tijd hier!. We moesten uit de trotro om naar een dorpje te lopen, naar dit dorpje konden geen auto`s komen, alleen motors. Het dorpjes ligt op een punt , omsingeld door de zee.
De zee hier is erg ruw, en zeker de afgelopen weken. De golven slaan 2x keer zo hoog als normaal en dat is best beangstigend , en zeker voor de mensen in dat dorp. Heel het dorp stond half onder water omdat het van de week al zover was dat de zee het dorp bereikt had, de bevolking is heel bang begreep ik van Grace om te verdrinken, maar anderzijds willen ze het dorp niet verlaten omdat ze vissers zijn. Na het dorp hebben we wat aan het strand gedronken en in de gloeiende zon gezeten, want het was weer abnormaal die dag. Ik ben maar een beetje uit de zon gebleven , want had nog steeds hoofdpijn. Ik heb normaal nooit hoofdpijn , dus vond ik wel raar. Maar misschien komt het wel door de antibiotica dacht ik. Dat lees je toch wel eens bij de bijsluiter dat dat een bijwerking kan zijn van de medicijn. Dus daar ging ik maar van uit.
Bij dreamland aangekomen, zaten wana en riganna onder de boom, 2 vrouwen van het eiland. Ik was helemaal verbaasd en vloog hun in de armen. Grace vertaalde dat ze waren gekomen omdat ze dachten dat ik was aangevallen op straat. Maar ik was het niet , maar wel 1 van de andere studenten is nachts aangevallen op straat en haar telefoon gestolen. Ze heel de dag al op zoek naar ons, en waren overal al geweest om te vragen waar ik was. Uiteindelijk was ik niet het slachtoffers kwamen ze dus achter en waren ze ontzettend gerustgesteld. Ook was kwame meegekomen , maar die was weer bij ons huis telefoons nummers gaan vragen en die kwam gelukkig later ook naar dreamland. Echt super om hun te zien, omdat we dat niet verwacht hadden. Emmy`s vader had ze uitgenodigd om wat te eten, want ze waren al heel de dag al op stap. Ik kon jammer genoeg niet lang aan tafel blijven, ik was helemaal moe en ben in slaap gevallen in de hangmat.
In de middag gingen de vrouwen en kwame weer terug naar het eiland, we hebben een taxi voor ze gebeld zodat ze niet hoefden te lopen naar de rivierkant. Want nog zeker anderhalf uur lopen was.
Ondertussen voelde ik mij nog steeds niet beter en mijn hoofd gloeide aan alle kanten, emmy`s moeder heeft gelijk mijn temperatuur gemeten en die was weer tegen de 40 graden aan. Maar hoe dan ook hield ik vast dat het door mijn keel en de warme zon komt, dat ik waarschijnlijk toch te lang in de zon heb gelopen. Daarna heb ik heel de avond in de hangmat liggen slapen, en was in de avond me temperatuur alweer gezakt, zoals ik zei..
Vrijdag voelde ik mij gewoon weer goed en zijn mijn ouders, patrick en ik naar kasseh gegaan, hier is de wekelijkse markt. Waar je echt van alles kan krijgen. Ook kwam ik veel bekenden tegen van het ziekenhuis en vanuit het dorp, waardoor je echt thuis voelt op zo`n markt!
Na de markt hebben we lekker wat rondom het huisje gehangen met zijn vieren en lekker niks gedaan. En zo ging het zaterdag verder, ik ben eerst met patrick hier de buurt in gelopen om de voetbalshirtjes uit te delen, dit verliep super. We hebben zelfs een groepfoto van alle kinderen met een shirtje aan kunnen maken. En je had die gezichtjes moeten zien, de mensen zijn hier gek op voetbal!
Ik wil daarom nog iedereen bedanken die meegeholpen heeft voor het verzamelen van de shirtjes, in het bijzonder natuurlijk de Familie Schetters. Die echt alle moeite heeft gedaan om overal de shirtjes te krijgen.
Na de shirtjes zijn we naar tsarley korpey gegaan om te zwemmen, maar ik heb niet veel gezwommen . Heb veel in de schaduw liggen lezen, en slapen. Totdat ik het weer heel koud kreeg en in de zon ging zitten om lekker op te warmen. Zo ging het heel de dag door, warm , koud, warm, koud….. Brrrr totdat ik echt begon te klappertanden terwijl het buiten 34 graden is en mijn hoofd gloeiend heet was. Maar nog steeds komt het door de zon en ik wou niet naar het ziekenhuis. Maar mijn moeder begon nu echt aan te dringen en ook emmy`s moeder begon te zeggen dat ik toch even naar het ziekenhuis moest gaan. Al is het alleen maar voor nieuwe antibiotica. In het ziekenhuis aangekomen was alles al dicht, en verlaten. Ook was dr. Nahr nergens te bekennen dus zijn we naar de afdeling gelopen waar hij wel was. Ik heb mijn symptomen uitgelegd en hij deed de standaard dingen, bloedruk, temp , en naar mijn luchtwegen luisteren. Patrick en mijn vader moesten naar een apotheek in kasseh om een nieuw maar veel sterkere antibiotica halen en die zou ik dan krijgen. Maar hij wou ook een bloed onderzoek doen, maar het lab was al dicht. Dus er moest iemand gebeld worden. Ondertussen werd ik zieker & zieker en kon ik alleen maar plat liggen. Ik werd duizelig en misselijk, en mocht ik op een bankje liggen voor het lab. Uiteindelijk kwam dr nahr dat ik maar alvast naar de kamer moest gaan en daar moest gaan liggen. Ondertussen waren mijn vader en patrick terug met de antibiotica en die moest via een infuus ingebracht worden. Dat gebeurde allemaal heel netjes en de antibiotica zat er ook binnen15 min in. Nog steeds had ik de hoop dat ik naar huis mocht en dat we straks lekker gingen eten, maar ondertussen kreeg ik ook overal pijn. Mijn hoofdpijn was niet meer te overzien zo pijnlijk en ook mijn rug en benen begonnen pijn te doen. Een zeurende pijn die niet echt te omschrijven was. Eindelijk was de man van het lab er en had bloed bij mij geprikt. Na een half uur was de uitslag bekend, ik had malaria.
Zo typisch want ik word bijna niet gestoken door muggen, 20 beten over maanden denk ik zo`n beetje. Mja hoeft er maar 1tje bij te zijn die de malaria parasiet bij zich heeft.
Uiteindelijk ben ik ontzettend goed verzorgd , en dr nahr is ontzettend vaak langst geweest om te kijken hoe de situatie was. Ik heb het sterkste antie malaria middel gehad van de wereld , als ik hem moet geloven dus binnen 24 uur zou ik er weer bovenop zijn. Toch moest ik 2 dagen blijven om een beetje op te knappen, want ik was ontzettend moe en misselijk. Ik vond het ontzettend balen dat dit moest gebeuren terwijl mijn ouders en vriend er waren, maar ze hebben ontzettend goed voor me gezorgd en dit kon ik natuurlijk ook niet voorspellen. Uiteindelijk mocht ik maandag het ziekenhuis verlaten , ik heb wel nog een week rust van de dokter gekregen en heel veel anti malaria pillen en antibiotica voor mijn luchtwegontsteking. Want uiteindelijk had ik naast mijn malaria ook een dubbele infectie. Dus lekker dubbel op!
`s Middags ben ik wel naar dreamland gegaan om de laatste middag met mijn ouders en vriend door te brengen, het afscheid viel mij zwaarder dan ik verwacht had,natuurlijk ook omdat ik ziek ben geweest ben en de laatste dagen niet verlopen waren zoals ik gepland had, daar baal ik nog steeds van.
Uiteindelijk moesten ze in de taxi om terug naar Accra te gaan, ik voelde me ineens weer heel alleen. Maar besefte mij ook dat nu de laatste periode is aangebroken, en dat het nog maar een paar weken is voordat we naar huis gaan. Dus nog even genieten !!
Het was in ieder geval een geslaagde vakantie en heb het echt naar mijn zin gehad met mijn familie ondanks dat ik al heel de tijd sukkelde met mijn gezondheid.
Dit zagen mijn moeder en ik ook wel zitten en vroeg ofdat hij vanmiddag geen tijd had. Zo gezegd zo gedaan , stonden we s`middags om 15.00 aan de waterkant om met zijn allen met de boot mee te gaan. We zijn naar de monding van rivier en zee gevaren en rondom wat eilandjes, Patrick heeft onder tussen heel de tijd half uit de boot gelegen om een vis te vangen.
Maandag was mijn moeder jarig en hebben Patrick en ik geregeld dat ze bij Dreamland een extra uitgebreid ontbijt hadden voor mijn moeder. Dit werd geregeld en `s ochtends om 5 uur waren ze al bezig in de keuken, we kregen alles wat op de kaart stond plus een extra fruitsalade, veels te veel natuurlijk maar wel super lekker! Na het stevige ontbijt zijn wij met emmy`s ouders en mijn ouders + filmploeg naar het eiland geweest. De filmploeg wou nog wat laatste shots maken van het eiland voordat hun ook weer naar huis gaan. Natuurlijk was ook Isaac van de partij en vertelde weer van alles over het eiland, en regelde een meeting zodat onze ouders voorgesteld werden aan de bevolking, ze vonden het helemaal geweldig vooral ook omdat Patrick erbij was moesten ze erg om lachen:).
De filmploeg wou nog wat beeldmateriaal van de school, maar de school was eigenlijk nog dicht. . Maar wij hebben gewoon wat kinderen in de klas gezet en wat liedjes gezongen met ze , volgens mij is het nog leuk geworden ook . In de middag gingen we terug want er kwamen weer wat zwarte wolken aan en wouden dus snel van het eiland af. Gelukkig konden we met een motorboot mee van de’ healt care’ die aan de rivierkant lag. Zo waren we lekker snel terug in Ada Foah.
`s avonds vierden mijn moeder en ik onze verjaardag in dreamland, ook het dochtertje van beate ( eigenaar dreamland) was jarig, dus vierde we het samen. Ze had een grote pan met eten gekookt en een barbecue. Ik vond het ontzettend fijn dat mijn ouders en vriend toch op mijn verjaardag waren, dit maakt je verjaardag weer een stukje af :). Maar eigenlijk was ik natuurlijk maandag niet jarig, dinsdagochtend mocht ik de kamer niet en moest ik wachten totdat ze klaar waren met rommelen.
Uiteindelijk mocht ik de deur open doen , en hadden ze heel de kamer versierd met slingers. Iedere hoek van de kamer was opgevuld met een slinger of ballon , echt super. De tafel was helemaal gedekt met allemaal lekkere dingen uit Nederland en bij mijn bord stonden cadeau`s van de meiden en mijn vriend. Echt super !!! Al snel kwamen de ouders van emmy en mijn ouders ook binnen vallen, met nog meer cadeau`s, ik voelde me echt jarig!
Na het ontbijt hebben wij een trotro genomen en ben ik met mijn ouders en patrick naar tema geweest om naar de max mart te gaan om daar lekker te lunchen. Hier kan je heerlijk eten en luxe voor weinig geld. Na het eten zijn wij met een taxi doorgereden naar het art center, om lekker veel souvenirs te kopen en gezellig wat rond te kijken in de kleine winkeltjes. Nadat we veel gekocht hadden zijn we terug gegaan om `s avonds wat te kunnen eten in tsarley korpey, super goed hotel in ada foah. Wij lekker gedoucht en met onze hongerige maagjes naar het hotel gegaan. Maar daar aangekomen , vroegen we de kaart. Maar ze hadden niet meer dan kip met rijst….
Dus we zijn verder gelopen naar ‘manet’, en hebben we hier wat gegeten. Hier hadden ze gelukkig wel wat meer keus .
We gingen vroeg naar huis omdat ik weer zo last kreeg van mijn keel en weer heel erg hoofdpijn kreeg. Thuis aangekomen had ik 40 graden koorts, en had ik besloten om de volgende dag maar eens naar het ziekenhuis te gaan om te laten kijken of ik geen keel ontsteking had.
De volgende was mijn koorts gezakt maar nog steeds last van mijn keel, dus ben ik samen met daphny want die moest bloed gaan prikken en patrick naar het ziekenhuis geweest. Na veel wachten kwam dr.nahr eraan die zei inderdaad dat ik een keelontsteking had, en dat ik antibiotica moest gaan slikken. Toevallig had daphny die nog thuis liggen,dus kon ik die gaan gebruiken daarvoor. Bij de trotro kwam ik Grace tegen en die wou graag mijn ouders ontmoeten, ze vroeg of dat ze `s middags niet langs mocht komen bij dreamland. Natuurlijk , hartstikke gezellig !!
In de middag kwam ze inderdaad langst en mijn ouders hadden het gelijk gezellig met haar, ze heeft veel verteld over het land en de cultuur, en dit weer vergeleken met onze cultuur ….
Uiteindelijk is Grace voor het avond eten gebleven en heeft ze behoorlijk wat biertjes zitten wegdrinken op een avond. Maar het was hartstikke gezellig en Grace is gewoon een topmens!.
De dag erna zouden we ook weer met Grace op stap gaan, naar de kleine dorpjes een stuk verderop hier. Ze kwam ` s ochtend redelijk op tijd met een trotro, 20 minuten later dan de afgesproken tijd. Dat is gewoon op tijd hier!. We moesten uit de trotro om naar een dorpje te lopen, naar dit dorpje konden geen auto`s komen, alleen motors. Het dorpjes ligt op een punt , omsingeld door de zee.
De zee hier is erg ruw, en zeker de afgelopen weken. De golven slaan 2x keer zo hoog als normaal en dat is best beangstigend , en zeker voor de mensen in dat dorp. Heel het dorp stond half onder water omdat het van de week al zover was dat de zee het dorp bereikt had, de bevolking is heel bang begreep ik van Grace om te verdrinken, maar anderzijds willen ze het dorp niet verlaten omdat ze vissers zijn. Na het dorp hebben we wat aan het strand gedronken en in de gloeiende zon gezeten, want het was weer abnormaal die dag. Ik ben maar een beetje uit de zon gebleven , want had nog steeds hoofdpijn. Ik heb normaal nooit hoofdpijn , dus vond ik wel raar. Maar misschien komt het wel door de antibiotica dacht ik. Dat lees je toch wel eens bij de bijsluiter dat dat een bijwerking kan zijn van de medicijn. Dus daar ging ik maar van uit.
Bij dreamland aangekomen, zaten wana en riganna onder de boom, 2 vrouwen van het eiland. Ik was helemaal verbaasd en vloog hun in de armen. Grace vertaalde dat ze waren gekomen omdat ze dachten dat ik was aangevallen op straat. Maar ik was het niet , maar wel 1 van de andere studenten is nachts aangevallen op straat en haar telefoon gestolen. Ze heel de dag al op zoek naar ons, en waren overal al geweest om te vragen waar ik was. Uiteindelijk was ik niet het slachtoffers kwamen ze dus achter en waren ze ontzettend gerustgesteld. Ook was kwame meegekomen , maar die was weer bij ons huis telefoons nummers gaan vragen en die kwam gelukkig later ook naar dreamland. Echt super om hun te zien, omdat we dat niet verwacht hadden. Emmy`s vader had ze uitgenodigd om wat te eten, want ze waren al heel de dag al op stap. Ik kon jammer genoeg niet lang aan tafel blijven, ik was helemaal moe en ben in slaap gevallen in de hangmat.
In de middag gingen de vrouwen en kwame weer terug naar het eiland, we hebben een taxi voor ze gebeld zodat ze niet hoefden te lopen naar de rivierkant. Want nog zeker anderhalf uur lopen was.
Ondertussen voelde ik mij nog steeds niet beter en mijn hoofd gloeide aan alle kanten, emmy`s moeder heeft gelijk mijn temperatuur gemeten en die was weer tegen de 40 graden aan. Maar hoe dan ook hield ik vast dat het door mijn keel en de warme zon komt, dat ik waarschijnlijk toch te lang in de zon heb gelopen. Daarna heb ik heel de avond in de hangmat liggen slapen, en was in de avond me temperatuur alweer gezakt, zoals ik zei..
Vrijdag voelde ik mij gewoon weer goed en zijn mijn ouders, patrick en ik naar kasseh gegaan, hier is de wekelijkse markt. Waar je echt van alles kan krijgen. Ook kwam ik veel bekenden tegen van het ziekenhuis en vanuit het dorp, waardoor je echt thuis voelt op zo`n markt!
Na de markt hebben we lekker wat rondom het huisje gehangen met zijn vieren en lekker niks gedaan. En zo ging het zaterdag verder, ik ben eerst met patrick hier de buurt in gelopen om de voetbalshirtjes uit te delen, dit verliep super. We hebben zelfs een groepfoto van alle kinderen met een shirtje aan kunnen maken. En je had die gezichtjes moeten zien, de mensen zijn hier gek op voetbal!
Ik wil daarom nog iedereen bedanken die meegeholpen heeft voor het verzamelen van de shirtjes, in het bijzonder natuurlijk de Familie Schetters. Die echt alle moeite heeft gedaan om overal de shirtjes te krijgen.
Na de shirtjes zijn we naar tsarley korpey gegaan om te zwemmen, maar ik heb niet veel gezwommen . Heb veel in de schaduw liggen lezen, en slapen. Totdat ik het weer heel koud kreeg en in de zon ging zitten om lekker op te warmen. Zo ging het heel de dag door, warm , koud, warm, koud….. Brrrr totdat ik echt begon te klappertanden terwijl het buiten 34 graden is en mijn hoofd gloeiend heet was. Maar nog steeds komt het door de zon en ik wou niet naar het ziekenhuis. Maar mijn moeder begon nu echt aan te dringen en ook emmy`s moeder begon te zeggen dat ik toch even naar het ziekenhuis moest gaan. Al is het alleen maar voor nieuwe antibiotica. In het ziekenhuis aangekomen was alles al dicht, en verlaten. Ook was dr. Nahr nergens te bekennen dus zijn we naar de afdeling gelopen waar hij wel was. Ik heb mijn symptomen uitgelegd en hij deed de standaard dingen, bloedruk, temp , en naar mijn luchtwegen luisteren. Patrick en mijn vader moesten naar een apotheek in kasseh om een nieuw maar veel sterkere antibiotica halen en die zou ik dan krijgen. Maar hij wou ook een bloed onderzoek doen, maar het lab was al dicht. Dus er moest iemand gebeld worden. Ondertussen werd ik zieker & zieker en kon ik alleen maar plat liggen. Ik werd duizelig en misselijk, en mocht ik op een bankje liggen voor het lab. Uiteindelijk kwam dr nahr dat ik maar alvast naar de kamer moest gaan en daar moest gaan liggen. Ondertussen waren mijn vader en patrick terug met de antibiotica en die moest via een infuus ingebracht worden. Dat gebeurde allemaal heel netjes en de antibiotica zat er ook binnen15 min in. Nog steeds had ik de hoop dat ik naar huis mocht en dat we straks lekker gingen eten, maar ondertussen kreeg ik ook overal pijn. Mijn hoofdpijn was niet meer te overzien zo pijnlijk en ook mijn rug en benen begonnen pijn te doen. Een zeurende pijn die niet echt te omschrijven was. Eindelijk was de man van het lab er en had bloed bij mij geprikt. Na een half uur was de uitslag bekend, ik had malaria.
Zo typisch want ik word bijna niet gestoken door muggen, 20 beten over maanden denk ik zo`n beetje. Mja hoeft er maar 1tje bij te zijn die de malaria parasiet bij zich heeft.
Uiteindelijk ben ik ontzettend goed verzorgd , en dr nahr is ontzettend vaak langst geweest om te kijken hoe de situatie was. Ik heb het sterkste antie malaria middel gehad van de wereld , als ik hem moet geloven dus binnen 24 uur zou ik er weer bovenop zijn. Toch moest ik 2 dagen blijven om een beetje op te knappen, want ik was ontzettend moe en misselijk. Ik vond het ontzettend balen dat dit moest gebeuren terwijl mijn ouders en vriend er waren, maar ze hebben ontzettend goed voor me gezorgd en dit kon ik natuurlijk ook niet voorspellen. Uiteindelijk mocht ik maandag het ziekenhuis verlaten , ik heb wel nog een week rust van de dokter gekregen en heel veel anti malaria pillen en antibiotica voor mijn luchtwegontsteking. Want uiteindelijk had ik naast mijn malaria ook een dubbele infectie. Dus lekker dubbel op!
`s Middags ben ik wel naar dreamland gegaan om de laatste middag met mijn ouders en vriend door te brengen, het afscheid viel mij zwaarder dan ik verwacht had,natuurlijk ook omdat ik ziek ben geweest ben en de laatste dagen niet verlopen waren zoals ik gepland had, daar baal ik nog steeds van.
Uiteindelijk moesten ze in de taxi om terug naar Accra te gaan, ik voelde me ineens weer heel alleen. Maar besefte mij ook dat nu de laatste periode is aangebroken, en dat het nog maar een paar weken is voordat we naar huis gaan. Dus nog even genieten !!
Het was in ieder geval een geslaagde vakantie en heb het echt naar mijn zin gehad met mijn familie ondanks dat ik al heel de tijd sukkelde met mijn gezondheid.
-
14 Mei 2008 - 13:36
Daan:
Nou je hebt ons hier wel laten schrikken hoor, gelukkig gaat het weer goed met je.. geniet van je laatste weken. Groetjes van een nichtje uit een heel warm kantoor... -
14 Mei 2008 - 15:56
Sophie:
hey meis,
wat super vervelend joh ! maar gelukkig had je geen afshceid van ze terwijl je nog in het zieknhuis lag anders had het wel erger geweest denk ik. ik ben blij dat je er weer bovenop ben gekomen, die rot muggen !
en gelukkig een super leuke verjaardag gehad !!!! die maak je niet vaak mee in afrika ;) maar je hebt er vast wel van genoten...
nou schat tot over een maandje en hou nog effe vol hé. dik feest aje terug bent :D
kus kus
-
14 Mei 2008 - 16:47
Mama Emmy:
Fijn om te horen dat het weer wat beter met je gaat, doe het deze week nog maar rustig aan.
gr. Angelique -
14 Mei 2008 - 17:22
Marion:
Hoi Josta
Hoorde van Kirsten dat je ziek was, wel schrikken hoor ! Maar gelukkig gaat 't weer beter met je, hopelijk kan je van de laatste weken daar nog lekker genieten, want voor je 't weet is het hele avontuur alweer voorbij !
Groetjes,
Marion (moeder van Kirsten) -
14 Mei 2008 - 19:23
Josta Papa:
Hi Drop
Het is zeker een leuke vakantie geweest,
had er eerst niet zo'n zin in, maar wou jou toch wel graag weer ff zien. Na een dag was ik al om, en heb het reuze naar m'n zin gehad,we hebben veel gedaan, veel gezien en veel meegemaakt, ook die laatste dagen, hoe rot ook voor jou, hadden zijn charme.
liggen in een ziekenhuis, en zelf voor alles zorgen, wassen, eten, en zelfs medicijnen halen in een naburig stadje.
Je hoeft je er niet rot of schuldig over te voelen, de enige die dat moet doen is die rot muskito, hoop dat je hem hebt geplet nadat ie je gestoken heeft, anders zou ik dat nog wel ff willen doen.
Pas goed op je zelf en veel plezier nog de laatste paar weken.
grt Pa -
15 Mei 2008 - 08:31
Oma:
hallo lief, mijn vacantie bij de hondjes zit er bijna op, ik ga vanavond weer naar huis, zal wel weer even wennen zijn.
Gisteren de paarden wezen halen en vanavond halen ze Jamie bij de Baantjes op, de ratjes komen morgen naar huis.
Oma hoopt dat het verder goed met je blijft gaan, dan kan je nog heerlijk genieten van de laatste weken.
Ik bel van de week nog op, heel fijne dagen nog en geniet, kusjes oma -
16 Mei 2008 - 13:06
Patrick:
HeeHee Liefke,x
Het was een geweldige vakantie geweest!
4 -
16 Mei 2008 - 13:09
Tante Coby:
Hoi meisje, gelukkig gaat alles nu een stuk beter met je, lees ik uit je verhaal.
Toch fijn dat je ouders en patrick er waren om je in het ziekenhuis een beetje te verwennen.
Fijn dat je zo'n leuke verjaardag hebt gehad en ik wens je dan ook hele mooie laatste weken daar.
Geniet er nog even van en dan weer veilig naar huis, he?
Dikke kus en een PC knuffel
Tante Coby
-
16 Mei 2008 - 13:32
Patrick:
Heehee Liefske,x
Het is een geweldige vakantie geweest!
Heb het stik naar men zin gehad.
Ookal hebben we 2 dagen in het ziekenhuis gezeten.
Ben zo blij dat ik bij je was op dit moment.
En was helemaal blij dat ze ze je na 2 daagjes ontsloegen en dat ze de malaria verslagen haddden!
Gelukkig mocht je s'ochtends het ziekenhuis verlaten!
En hoefde ik je niet achter te laten @ the hospital (had ik sowieso niet gedaan)
Was zo blij je weer te zien na 4 maanden lief, en nu nog maar 3 weekjes en dan staan we je alweer op schiphol op te wachten!
Mijn jaar kan niet meer stuk!, zo blij ben ik in tijden niet geweest:P
Geniet van de laatste weekjes Lief.
Doe van het weekend nog maar lekker rusten, dan kun je nog 3 weken genieten!
xX *Heeele Dikke Kus* Xx
*Heart*
Patrick
-
17 Mei 2008 - 16:47
Joanne:
Heey lieve Josta!
Toen we er waren had je ons wel laten schrikken, maar ik ben reuze blij dat het weer goed met je gaat!
Het was echt een toffe vakantie, ook samen met jou je ouders en Patrick ondanks dat we niet alles samen hebben gedaan. Heb ik er erg van genoten.
Ik hoop dat je samen met de andere meiden er nog een leuke laatste 3 weken van maakt, en dat je nog goed op mijn zus past?
Liefs van Joanne (zusje Emmy)
Bedankt voor de fijne vakantie, en dat jij en Emmy ons van alles hebben laten zien en meemaken! -
17 Mei 2008 - 18:36
Papa Emmy:
De laatste 3 weken.
Hopelijk ben je weer helemaal opgeknapt. Emmy gaf al door dat het weer een stuk beter gaat. Gelukkig zorgen jullie alle 4 goed voor elkaar.
Daarnaast mijn petje af voor jullie werk daar.
Tot op Schiphol -
17 Mei 2008 - 18:37
Mama:
hoi lieverd
verleden week om deze tijd zat ik met een doodziek kind in het ziekenhuis,terwijl pap en Pat op medicijnjacht waren in Kasseh.
Waren wel angstige momenten,maar ben dankbaar dat het gebeurde terwijl we er waren,en er voor je konden zijn.
nu alweer bijna een week verder,je bent alweer bijna de oude,en nog maar 2 weekends en dan Home.....
we tellen de dagen af net zoals het begin
xxjes mama -
18 Mei 2008 - 20:16
José, Ma Patrick:
hoi Josta,
we zijn blij voor je dat het weer beter met je gaat. Wat een fijne vakantie heeft Patrick gehad met jou en je ouders ! Zijn eerste vliegreis, zijn eerste verre reis, op safari,zoveel gezien en gedaan, wat een avontuur. Dat vergeet hij zijn hele leven niet meer ! En wat hebben ze goed voor je gezorgd toen je ziek was, je eigen bodyguard !!Maar we waren ook weer heel blij toen ze weer veilig op Schiphol waren aangekomen, oma Ans ook hoor, we stonden ze met z'n drietjes op te wachten.
En weet je wat ze als eerste wilden...Patrick een big mac en je pa (mister ghana )een kroket...
nu gaan we ook aftellen voor jou, het gaat nu snel hoor, die laatste weken zijn zo voorbij.
geniet ervan met volle teugen... en tot ziens in Oud-Vossemeer !
groetjes van Sjaak, José en Sandra Schetters en van je allerliefste Patrick.
o ja, :)we hebben gezinsuitbreiding ...een kleine cavia !!
Hij heet Jopie.
Nu hebben we JAPIE & JOPIE. -
20 Mei 2008 - 13:07
Richard:
Zozo meis dat is schrikken, malaria.
Is niet niks zeg, gelukkig ben je er boven op gekomen heb ik vernomen en kan je nog van de laatste weken genieten!
tot snel chiao!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
