vakantie - Reisverslag uit Accra, Ghana van Josta Grinwis - WaarBenJij.nu vakantie - Reisverslag uit Accra, Ghana van Josta Grinwis - WaarBenJij.nu

vakantie

Door: Josta

Blijf op de hoogte en volg Josta

03 Mei 2008 | Ghana, Accra

Sorry voor het lange wachten voor mijne nieuwe bericht, maar afgelopen week is een drukke week geweest. Twee weken geleden was het vrij rustig op stage, wij waren vooral bezig met de voorbereidingen bezig voordat onze ouders en mijn kwamen. Vorige week donderdag was ons laatste stage dag, toen we op het eindelijk aan kwamen was het ook geweldig. Natuurlijk stonden alweer de 2 vrouwen alleen de rivierkant schoon te maken , maar toen we verder het dorp in liepen zagen we dat andere bewoners bezig waren aan de wandelpaden en heel veel mensen rondom de school. Echt geweldig om te zien!! Vooral de laatste dag voor je vakantie.
Donderdag avond waren emmy & ik stik zenuwachtig natuurlijk, omdat we vrijdag avond onze ouders en mijn vriend gingen halen op het vliegveld hier. Hier hebben wij zo erg naar toe geleefd dat we niet meer konden wachten. Vrijdag hebben we heel de dag wat rondgehangen in Accra en later in de middag naar het hotel gegaan waar we GERESERVEERD hadden voor die nacht. De eerste nacht zouden we blijven overnachten in Accra omdat mijn ouders pas om half 10 `s avonds landen in Ghana.
Bij het hotel aangekomen kregen we al snel te horen dat er wat problemen waren, het probleem was
namelijk dat we niet in het hotel konden overnachten omdat de mensen die er nu inzaten er niet uit wouden. WAT? Kan dit? Vroegen wij ons af. Tja dit kan in Ghana, reserveer je voor een hotel heb je nog steeds de zekerheid niet dat je daar kan verblijven. Echt belachelijk!
Maar uiteindelijk is het goed gekomen en zijn we in een ongezellig hotel beland maar wel schoon. De bus die mijn ouders hadden geregeld kwam gelukkig wel opdagen bij het hotel en dit viel ons mee, het was een soort modern A-team bus met airco :). Echt heerlijk!
In de avond naar het vliegveld om mijn ouders en mijn vriend op te wachten, onbegrijpelijk om ze weer te zien… Ik was zo zenuwachtig, ik bleef maar rondjes lopen, nog maar een sigaret roken, dan maar een ijsje halen. En ja hoor toen kwamen ze als een van de eerste het vliegveld afgelopen. Ik ben de dranghekken voorbij gelopen om mijn ouders en mijn vriend te ontvangen maar dit stelde de bewaking niet erg op prijs :) en moesten snel verder achter de dranghekken verder knuffelen.
Hierna zijn we naar het hotel gegaan, en konden we de verhalen aan horen hoe warm het wel niet was hier in Ghana, en voor ons gevoel was het frisjes buiten…. Maar we zeiden maar niks.
Zaterdag zijn we met dezelfde bus naar ada gegaan, waar we eerst onze ouders hebben afgezet bij dreamland en zodat ze lekker konden wennen aan de temperatuur en al de spullen uit konden pakken. Toen mijn vriend zijn koffer open trok was ik super blij om al die europese spullen te zien, nutella, cup a soup, leverpastei, pannenkoeken enz. Teveel lekkere dingen, maar het kon maar niet op toen emmy`s ouders en mijn ouders met tassen vol boodschappen aan kwamen . Onze koelkast en keuken ligt nu helemaal vol met eten, echt heerlijk!!.
Allemaal lekker eten voor de laatste 6 weken.
Zondag zijn we met zijn vieren (ouders , patrick en ik ) naar manet gegaan, om daar lekker te luieren aan het zwembad. Maar dit zat er niet in, want bij manet aangekomen kwam er een zwarte lucht aan die al snel tot een hevige regenbui uitte. Patrick en mijn ouders zijn het koude en natte Nederland gevlucht voor het zonnige Ghana, maar kwamen er dus al snel achter dat het ook hier behoorlijk kan regenen. Maar het verschil is dat het hier warm blijft , dus we hebben wat gegeten daar en toen wouden patrick & ik zwemmen in de regen. Maar al snel klaarde het weer op dus konden we ook nog lekker zonnen.
De dag erna zijn we wat rond gaan kijken in ada, we hebben met de brommer gereden naar de de kruising waar we de trotro hebben gepakt naar het ziekenhuis. We hebben onze ouders het ziekenhuis laten zien,en vooral mijn moeder was geschokt van de toestand van het ziekenhuis.
In deze maanden zijn we er behoorlijk aan gewend geraakt, zeker de hygiëne wat hier heel slecht is.
Na het ziekenhuis zijn we naar de bouw gelopen waar Arjan ons rondgeleid heeft, op de jongens van de bouw kan het project echt trots zijn. Wat hun hebben weggezet in deze afgelopen 3 maanden is niet normaal. Het eerste huis is bijna klaar en hun doel is om het tweede huis ook af te hebben,wat ontzettend hard werken is in deze warmte. Vanaf de bouw hebben we geluncht bij manet waar we kirsten met haar ouders ook tegen kwamen, die waren zondag ook veilig aangekomen en waren ook lekker aan het bijkomen.
`s avonds zijn we vroeg naar bed gegaan , want we hadden de A-team bus afgehuurd met chauffeur voor vier dagen. Dinsdag begon de toch richting cape coast waar laat in de middag aan kwamen bij het kakum national park, hier kan je met touwen loopbruggen die ver boven de grond hangen over het park lopen eigenlijk. Eerst moesten we ter vet voet een pad omhoog klimmen waar ineens de gids stond te wijzen naar een zwarte streep, hier liepen miljoenen grote mieren en de gids zei “if they bite you, you will never forget!! ” Jaja, wij zijn met zijn allen er overheen gesprongen. Behalve mijn moeder die stapte er midden in, want de gids was met andere toeristen bezig. Na een paar stappen voelde ik ook een soort naald die recht door mijn huid ging, en ik keek in mijn schoen, ja hoor was toch een mier in geklommen. Mijn moeder was iets van vier keer gestoken , en inderdaad de gids had gelijk het doet behoorlijk pijn en ik zal waarschijnlijk nooit vergeten dat een mier zo pijnlijk kan steken.
Bij de bruggen schrok ik toch best van de hoogte want hoe eigenwijs dat ik ben, moest toch even snel naar beneden kijken. Maar het uitzicht was gaaf en ondanks dat ik de eerste 2 bruggen doodeng vond, kon ik bij de laatste bruggen van het uitzicht genieten. Dit is ook zeker een ervaring die ik nooit zal vergeten.
Na Kakum zijn we door gereden naar Cape coast, waar wij elmina gingen bezoeken. Elmina is een oud slaven ford wat meer dan 200 jaar is gerund door, tja je raad het nooit Nederlanders. Dit ford was veel groter en was in veel betere toestand dan het ford dat we gezien hadden in keta. Dit maakte het beeld alleen maar werkelijkere hoe de mensen in die tijd afgezien hebben, en hoe slecht de Nederlanders zijn geweest. Naar elmina waren we weer behoorlijk onder de indruk van de rondleiding, we hebben besloten om daarna maar een hotel op te zoeken en te rusten voor de verdere tocht.
` s ochtends vroeg ging de tocht verder naar mole national park, dit was 10 uur rijden ongeveer van cape coast. Dus we hebben heel de dag in de auto gezeten , geslapen, gelezen, gekletst , niet meer stil kunnen zitten. Vooral de laatste 90 km waren afzien, dit was over een ongelooflijk slecht weg dek waar we bijna niet overheen kwamen hier hebben we vier uur over gedaan. Uiteindelijk hoorde we dat er een betere wegdek was … Achja dat ook eens mee gemaakt.
Het hotel lag midden in het park , jammer genoeg was het donker dus we konden nog niks zien. Wat we wel konden zien waren de insecten, brr echt verschrikkelijk alles was daar zo`n 10x groter, kevers zo groot als een appel en die lag natuurlijk voor ons kamer duur. Patrick waren alle twee verbaast van de grote en durfde niet in de buurt te komen, maar het arme beest was echt lomp bezig probeerde heel de tijd al een opstapje op te lopen maar viel telkens weer om. Uiteindelijk vond ik ze wel grappig. Dus zijn we er maar overheen gestapt en ons voorbereid wat voor insecten er wel niet in de kamer zouden zitten. Maar dit viel reuze mee, liepen alleen wat kakkerlakken rond over de kamer. Na wat gegeten te hebben, droge kip en droge rijst… niet te eten.. zijn we gaan rusten want om 7 uur ` s ochtends begon de safari te voet door het park. Ik dacht dat ik geen oog dicht zou doen met al die insecten overal maar dit viel reuze mee, geen insect meer te bekennen in de kamer. De volgende ochtend was ik om 6 uur wakker , en toen ik de achter deur opendeed schrok ik van het uitzicht, zo mooi. Zo iets mooi`s heb ik in heel mijn leven nooit gezien. Het hotel lag op een berg, en onze kamer lag precies op het zicht van het prachtige dal 4000 vierkante km natuurgebied. Beneden het dal begon met een grote waterplas waar de beesten drinken, dus ik zag in de verte al allemaal antilopen lopen. Gelijk patrick wakker gemaakt en zijn gelijk buiten gaan kijken, bij ons voor het huis zaten 2 aapjes in de boom en een stukje verder op was een everzwijn wat aan het rond snuffelen. De auto rit was lang maar dit maakte alles goed, ik heb werkelijk nog nooit zoiets mooi`s gezien. Tja natuurlijk wel eens op tv maar in het echt is het zoveel mooier . We gingen snel naar binnen om ons aan te kleden en ons voor te bereiden op de toch, maar ik stond al snel weer buiten toen mijn vader ook buiten stond. Die zei dat er net een aap de wc in gerend was, en dus ging me vader even kijken, en hij kwam er aan de andere kant uit hij liep echt een paar cm van mij vandaan, super gaaf om die beesten van zo dicht bij te zien. Het mooi`s hield maar niet op, toen ineens emmy telefoon kreeg van haar vader die aan het andere kant van park sliep dat er een olifant liep aan de achterkant van de appartementen. We natuurlijk gauw met de camera`s heen gegaan, en ja hoor daar stond hij dan een groot mannetje tussen de huisjes in. Ongelooflijk echt op een paar meter afstand van ons vandaan,natuurlijk werden we snel geroepen dat we verder aan de kant moesten gaan want we stonden wel erg dichtbij. Snel wat aan de kant gegaan want we stonden inderdaad wel heel dichtbij. Een half uur hebben we vol verbazing naar het beest staan kijken, zo dichtbij en zo veel kracht, met zijn slurf brak hij een tak af wat ons nooit zal lukken. Echt waanzinnig!
Tegen die tijd was het bijna zeven uur, dus snel mijn wandelschoenen aangetrokken om op pad te gaan, buiten het hek stonden we te wachten op de gidsen, toen er nog een hele groep bavianen voorbij kwam met veel jonkies, die hadden ze onder hun buik hangen en wat ouderen liepen er nog onhandig bij. Ze komen zo dicht bij de huisjes omdat daar veel insecten zitten, ze klimmen op de veranda om de vlinder, motten, muggen van de horen te halen en op te eten. Hier zijn ze echt heel handig ook geweldig om dat eens van dicht bij gezien te hebben.
Na wat uitleg en regels zijn we het park ingelopen, door ontzettende mooie natuur en veel beesten gezien, ontzettend veel antilopen, everzwijnen, vreemde vogels en een verdwaalde waterbuffel. Maar het hoogtepunt wat toch zeker na 2 uur lopen terug te komen bij de waterplas om daar echt op een paar meter afstand een olifanten familie in het water te zien. Ze zoeken verkoeling in het water dus ook olifanten hebben het warm :).
Na 2 uur moesten we terug omdat de zon gewoon te warm werd, er was ook bijna geen schaduw dus we liepen in de volle zon.
Terug bij het motel kregen we een lekker ontbijt en hebben we gezwommen in het zwembad en genoten van het uitzicht van het park.
In de middag zijn we de auto weer ingestapt om weer terug naar huis te gaan, weer 14 uur in de auto naar huis. Lange rit , weinig stoppen, hard rijden, gevaarlijk inhalen maar we hebben het overleefd met een nieuwe ervaring erbij.
Deze week gaan we het wat rustiger aan doen, maandag is mijn moeder jarig & dinsdag ben ik jarig. Dus dat gaan we hier vieren. Ook willen we het eiland nog bekijken en de markt in kasseh en voor de rest kijken we wel wat ons pad kruist.




  • 03 Mei 2008 - 11:48

    Josta:

    lieverd, weer bedankt voor al die mooie foto's ze zijn prachtig over gekomen, hier nog steeds schitterend weer, ben ook even de zon uitgegaan, de hondjes slapen allemaal, nog fijne dagen met zijn allen, liefs oma en heeel veel kusjes voor allemaal

  • 03 Mei 2008 - 13:01

    Kimberley:

    Hoi Josta,

    Wow wat gaaf zeg dat je van zo dicht bij olifanten hebt gezien!
    De foto's zijn weer hartstikke leuk.

    Groetjes voor jullie daar!

    Oja die ouwe Jamie kan nog geweldig showen. Ze had een goede concurrent in de veteranenklasse, maar ze behaalde de 1e plaats en werd zo beste veteraan!

  • 05 Mei 2008 - 08:18

    Tante Coby:

    HOI Josta

    Natuurlijk eerst even via deze site je mams feliciteren! Corine, van harte
    gefeliciteerd met je verjaardag, heerlijk om met je man en kind dat toch te vieren en wel zover bij ons vandaan.
    Neem een lekker drankje van mij, dan zal ik dat hier van jou doen OK?

    Leuk Josta, om zoveel weer mee te maken en fijn dat je ouders en Patrick er zijn.
    En natuurlijk al dat lekkere eten, nou meis, je kunt weer vooruit he?

    Geniet vooral nog van die laatste weken in Ghana en geef uit mijn naam een dikke kus aan je Mams, voor haar verjaardag en vooruit, ook maar aan Paps.

    Voor jou een hele dikke knuffel en ik schrijf je morgen nog even!

    Kus van tane Coby

  • 06 Mei 2008 - 06:24

    Kimberley:

    Hoi Josta,

    Gefeliciteerd met je verjaardag!
    Wil je je moeder ook nog feliciteren van ons?

    Groetjes Kimberley, Jose en Manon
    en natuurlijk een poot van alle hondjes

  • 06 Mei 2008 - 17:55

    Marion:

    Hoi Josta

    Gefeliciteerd met je verjaardag ! Geniet komende week nog maar lekker van je ouders en Patrick

    Groetjes, Marion (moeder van Kirsten)

  • 07 Mei 2008 - 08:07

    Tant Coby:

    Ha die Jos

    Gefeliciteerd meisje met je verjaardag!!
    Ik hoop dat je er een leuke dag van hebt gemaakt, met je Pa en Ma en natuurlijk met Patrick.

    Geniet nog van de laatste week emt hen en ook van jouw laatste weken daar he?

    Groetjes en dikke kus

    Tante Coby

  • 08 Mei 2008 - 18:42

    Linda En Hans:

    Hoi Josta,

    Alhoewel ik niet jaloers ben op de droge kip en droge rijst, (het gebrek aan) hygiëne en de ruziënde taxichauffeurs, vind ik het wel heel erg tof wat je allemaal beleefd. Dat zijn hele belevenissen die je je nog jaren herinnerd. Geniet er nog van! (Het is voorbij voor je er erg in hebt.)

    Trouwens, wil je jezelf en je moeder nog van ons feliciteren met jullie verjaardagen. Doe de mannen de groeten van ons!

    TZDM

  • 08 Mei 2008 - 22:28

    José, Ma Patrick:

    hallo josta ,
    we zijn vanavond even naar huis gekomen van de camping en zijn meteen naar de computer gesprint om te zien wat jullie voor avonturen beleven, en wat een leuke foto's. we missen patrick hier wel hoor. hebben jullie leuke verjaardagen gehad ? vast wel. groetjes van ons allemaal en tot ziens over 4 weekjes.geniet nog maar van de laatste paar dagen met patrick en je pa en ma , we zien ze dinsdag weer op schiphol.
    groetjes XXX
    sjaak, josé en sandra.

  • 13 Mei 2008 - 07:01

    Mariët:

    Prachtige foto's, was vast een belevenis! Jammer dat je ziek bent geworden, wordt maar snel weer beter. Zal wel raar zijn die laatste paar weken, maar het einde is in zicht en iedereen zal weer blij zijn als je terug bent, gezond en wel.

  • 14 Mei 2008 - 08:29

    Tante Coby:

    Hoi lieve schat,

    Net een berichtje gelezen van Hans, dat je in het ziekenhuis lag met malaria. Ik hoop dat het nu beter met je gaat, verwacht ik eigenlijk wel, want je mocht ook weer snel naar huis he? Vervelend voor Paps, mams en Patrick, om hun vakantie bij jou zo af te sluiten, maar nog erger voor jou, omdat je nu toch die rotmuggen de kans hebt gegeven om jou te besmetten.
    Doe het rustig aan en maak je laatste weekjes dan maar wat minder hard werkend.
    Lieve schat, hou je goed!!

    Groetjes en een dikke kus
    Tante Coby

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ghana, Accra

.

.

Recente Reisverslagen:

10 Juni 2008

wennen aan de nederlandse cultuur

30 Mei 2008

laatste week.....

23 Mei 2008

weer beter...

14 Mei 2008

2e vakantie week

03 Mei 2008

vakantie
Josta

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 278
Totaal aantal bezoekers 49416

Voorgaande reizen:

14 Januari 2008 - 28 Juni 2008

.

19 Oktober 2012 - 30 November -0001

Zwerven over de wereld

Landen bezocht: