lang bericht
Door: Josta
Blijf op de hoogte en volg Josta
24 Februari 2008 | Nederland, Amsterdam
Woensdag 13-02-08
Geen kinderen die konden spelen, te ziek en te veel pijn. De meesten sliepen , of keken angstig voor zich uit. We hebben de speelzaal dus maar goed schoongemaakt want er waren weer overal insecten. Ook hebben we een dag planning gemaakt, voor als er kinderen kunnen komen spelen. Tijdens het middag eten zijn we uitgenodigd door maurice en ed om te komen kijken op de technische school , dit vonden wij een top idee. Leuk om zo`n school van dicht bij te zien, want het zag er nog best modern uit. Moest eigenlijk wel aan mijn eigen school denken waar wij handvaardigheid hadden, maar dan 10x groter hier. De jongens waren bezig met de kozijnen voor het huisje, en was interessant om te zien hoe ze dat hier deden.
Donderdag 14-02-08
Om 7.30 kwamen we aan op het eiland, de schoonmakers waren er niet. Dus zijn we maar alvast begonnen. Al snel kregen we hulp, en nadat ik een foto had gemaakt van de mensen kwam iedereen helpen. Na het schoonmaken had ik voor de mensen een koekje meegenomen, en het leken wel kleine kinderen te worden zeg. Ik gaf een mevr 3 koekjes en zei tegen haar dat ze die door moest geven aan de mensen achter haar, maar liep weg en stopte ze in haar zak. Na het schoonmaken liepen we naar het schooltje, waar de kinderen weer buiten liepen… Ik kan nog steeds geen t vast knopen aan de schooltijden hier. Emmy & ik hadden besloten om het hok maar op te gaan ruimen, waar heel de opslag in staat voor school. Wat een troep zeg, de deur kon niet open omdat de dozen achter de deur stonden. We kregen hulp van kinderen , die ons hielpen met alles naar buiten sjouwen. Leek wel een zolderkamer die je eens in de zoveel tijd leeg haalt. Ook de kast met boeken en schriften voor de school was een rommeltje, en hebben we geordend samen met de leraren per klas. We hebben de spullen in dozen ook opnieuw in gepakt zodat er veel dozen weggegooid konden worden . En er uiteindelijk ook veel meer plek was in het hok. Het resultaat zag er goed uit, met dank aan de leraren die super goed geholpen hadden. We gingen voor het eerst met een goed gevoel van het eiland weg. Op de terugweg met de boot , hebben we een poging gedaan kwame te helpen met roeien, jee wat is dat zwaar zeg. Als ik dat iedere dag , 5 maanden lang doe heb ik straks wel spierballen zeg.
S avonds na rubstone , de plaatselijke discotheek hier, en heel modern. Feest moest even op gang komen, maar na 00.00 werd het gezellig en super druk!!.
Vrijdag 15-02-08
Om 02.30 lagen we lachend in ons bedjes, met het idee dat we lekker uit konden slapen. Maar dat zat er niet in, het was light off en dus geen ventilator. 07.00 zweette we ons bed uit en konden we niet meer slapen van de warmte. Ik ben samen met kirsten naar het strand gegaan, waar de zee ontzettend ruig was. We mochten vandaag ook de zee niet in van de eigenaar. Maar eigenwijs dat wij waren, toch even pootje baden. Maar ik was er toch snel weer uit, want toen ik net tot mijn enkels stond ,stond ik 5 sec later tot mijn middel onder water. Rennnen , want die stroming komt ook weer terug. Toen we later terug kwamen was er gelukkig weer stroom, en konden we een begin maken aan ons huiswerk.
Zaterdag 16-02-08
Gingen Kirsten en ik na het internet café om veel informatie te gaan zoeken voor onze scriptie`s. En omdat het internet hier niet zo snel is, konden we daar wel een hele dag voor uit trekken. En dat hebben we dus ook gedaan, ook weer genoten van alle leuke reacties van iedereen. Ik sla ze altijd op zodat ik ze thuis nog eens een paar keer over kan lezen. Geeft mij altijd weer steun als ik het even niet meer zie zitten.
Zondag 17-02-08
Auto gehuurd en lekker gaan touren hier in de buurt, heerlijk om zelf te kunnen bepalen waar we heen gingen. We hebben besloten om naar de akosombe dam te rijden, die er voor zorgt dat deze omgeving stroom heeft, en er dus ook voor zorgt dat er af en toe geen stroom is...
Afgelopen week was een rustig weekje, de leraren waren over gekomen, dus hebben hun veel laten zien van de projecten hier.
Een week die weer voorbij is gevlogen, het gaat ineens zo snel allemaal, zitten hier nu al bijna 6 weken. Afgelopen week een vermoeiende week gehad, vorige week heeft onze vaste taxi chauffeur een kindje dood gereden, het stak over op de weg en de taxi heeft hem niet gezien. Het kindje leefde nog, vreselijk genoeg was er 1 van de studenten bij. Die had gelijk een ambulance gebeld, die na 25 min er nog niet was. Het kindje had geen pols meer toen ze besloten hebben om het kind naar het ziekenhuis te brengen per taxi. Het kindje heeft het niet gered….
Een klap in mijn gezicht toen ik dit hoorde…
En zondag waren de leraren overgekomen uit Nederland, ze hadden voor ons allemaal boodschapjes meegenomen , zoals leverpastei, hagelslag en chocolade pasta. Yamyam, echt super lekker. We hebben hun rondgeleid hier in ada, en bij alle projecten laten kijken. Ook hebben we donderdag erik ontmoet die het schooltje gaat bouwen op het eiland ,en misschien nog wel meer in de omgeving. Hij komt in augustus hier wonen met zijn familie.
Ook heb kirsten en ik deze week onze jurken gekregen, zijn super mooi geworden!!. Zal er een foto bij zetten kunnen jullie zelf oordelen.
Voor mijn schoolopdracht moet ik een instelling onderzoeken, en heb voor het ziekenhuis gekozen. Omdat het mij interresant lijkt om te kijken hoe het hier allemaal in zijn werk gaat, en zeker omdat het ziekenhuis dangme east district een van de betere ziekenhuizen is van de omgeving…. Maar toch zijn er zoveel verschillen. Vooral met hygiëne zijn ze totaal niet consequent. Heb vorige week al een halve dag meegekeken met kirsten die stage loopt op de kraamafdeling, deze week heb ik daar foto`s van gemaakt. Ook mag ik binnenkort keer bij een bevalling meekijken, want natuurlijk heel leuk is.
Deze week heb ik ook een kijkje gedaan in het mortuarium van het ziekenhuis, we kregen een rondleiding van de baas. Eerst foto`s van het gebouw, want vond het niet gepast om foto`s binnen te maken. We liepen de eerste kamer binnen waar gelijk al een vrouw lag, klaar om gewassen te worden. De vrouw was die nacht overleden aan malaria, ze was 25, een vrouw in de bloei van haar leven. Ze was in haar laatste fase van haar ziekte binnen gebracht, dus de malaria zat al in haar hersenen. Kirsten vertelde mij ook dat het ziekenhuis een slechte naam heeft in ghana, ze geloven nog in een medicijn man of dat god ze beter maakt, en in het ziekenhuis ga je dood. Ja vind je het gek als je iemand pas op het laatste moment naar het ziekenhuis brengt, dan kunnen ze in het ziekenhuis ook niks meer voor de patiënt beteken.
Het viel mij op dat ze hier geen respect hebben voor de overledenen, toen we een ander kamer in liepen, struikelde we bijna over een lijk. Een hele oude man, die op de grond lag. Klaar om gewassen te worden, dus leg hem dan eerst maar even op de grond. Toen de koelcel open werd gedaan schrokken we helemaal , lagen 2 lijken op mekaar. Een akelig gezicht. Ook viel ons het kleine kindje op, het kindje wat vrijdag verongelukt was.
1 man lag er al 4maanden, want zijn familie kreeg de begrafenis niet rond. De familie regelt helemaal zelf de begrafenis hier, en kan het dus wel paar weken, tot paar maanden duren voordat de overledenen begraven word…. Wat een groot festijn is hier, veel & harde muziek, een mooie kist, een veel en lekker eten.
We hebben ook nog leuke dingen gedaan :).
Vrijdag hebben we huiswerk gemaakt, we zijn allemaal een eind opgeschoten. En alles word ook een beetje duidelijk wat we moeten doen voor school.
En goed uitgerust voor zaterdag, we hebben een auto gehuurd en zijn naar de bergen gegaan om de watervallen te bezoeken. Na 4 uur rijden op hele slechte wegen kwamen we aan bij de 1 e waterval, met een gids de bergen in, waar we een half uur een soort van moesten abseilen naar beneden. Wel heel gaaf, maar toen we aankwamen was er geen water…… een waterval zonder water :O. Maar wel een heel mooi uitzicht dus dat maakte veel goed!
Vandaag zijn we weer naar manet geweest , we hadden allemaal ontzettende spierpijn van de wandeling van gister, dus we hebben lekker gezwommen.
Geen kinderen die konden spelen, te ziek en te veel pijn. De meesten sliepen , of keken angstig voor zich uit. We hebben de speelzaal dus maar goed schoongemaakt want er waren weer overal insecten. Ook hebben we een dag planning gemaakt, voor als er kinderen kunnen komen spelen. Tijdens het middag eten zijn we uitgenodigd door maurice en ed om te komen kijken op de technische school , dit vonden wij een top idee. Leuk om zo`n school van dicht bij te zien, want het zag er nog best modern uit. Moest eigenlijk wel aan mijn eigen school denken waar wij handvaardigheid hadden, maar dan 10x groter hier. De jongens waren bezig met de kozijnen voor het huisje, en was interessant om te zien hoe ze dat hier deden.
Donderdag 14-02-08
Om 7.30 kwamen we aan op het eiland, de schoonmakers waren er niet. Dus zijn we maar alvast begonnen. Al snel kregen we hulp, en nadat ik een foto had gemaakt van de mensen kwam iedereen helpen. Na het schoonmaken had ik voor de mensen een koekje meegenomen, en het leken wel kleine kinderen te worden zeg. Ik gaf een mevr 3 koekjes en zei tegen haar dat ze die door moest geven aan de mensen achter haar, maar liep weg en stopte ze in haar zak. Na het schoonmaken liepen we naar het schooltje, waar de kinderen weer buiten liepen… Ik kan nog steeds geen t vast knopen aan de schooltijden hier. Emmy & ik hadden besloten om het hok maar op te gaan ruimen, waar heel de opslag in staat voor school. Wat een troep zeg, de deur kon niet open omdat de dozen achter de deur stonden. We kregen hulp van kinderen , die ons hielpen met alles naar buiten sjouwen. Leek wel een zolderkamer die je eens in de zoveel tijd leeg haalt. Ook de kast met boeken en schriften voor de school was een rommeltje, en hebben we geordend samen met de leraren per klas. We hebben de spullen in dozen ook opnieuw in gepakt zodat er veel dozen weggegooid konden worden . En er uiteindelijk ook veel meer plek was in het hok. Het resultaat zag er goed uit, met dank aan de leraren die super goed geholpen hadden. We gingen voor het eerst met een goed gevoel van het eiland weg. Op de terugweg met de boot , hebben we een poging gedaan kwame te helpen met roeien, jee wat is dat zwaar zeg. Als ik dat iedere dag , 5 maanden lang doe heb ik straks wel spierballen zeg.
S avonds na rubstone , de plaatselijke discotheek hier, en heel modern. Feest moest even op gang komen, maar na 00.00 werd het gezellig en super druk!!.
Vrijdag 15-02-08
Om 02.30 lagen we lachend in ons bedjes, met het idee dat we lekker uit konden slapen. Maar dat zat er niet in, het was light off en dus geen ventilator. 07.00 zweette we ons bed uit en konden we niet meer slapen van de warmte. Ik ben samen met kirsten naar het strand gegaan, waar de zee ontzettend ruig was. We mochten vandaag ook de zee niet in van de eigenaar. Maar eigenwijs dat wij waren, toch even pootje baden. Maar ik was er toch snel weer uit, want toen ik net tot mijn enkels stond ,stond ik 5 sec later tot mijn middel onder water. Rennnen , want die stroming komt ook weer terug. Toen we later terug kwamen was er gelukkig weer stroom, en konden we een begin maken aan ons huiswerk.
Zaterdag 16-02-08
Gingen Kirsten en ik na het internet café om veel informatie te gaan zoeken voor onze scriptie`s. En omdat het internet hier niet zo snel is, konden we daar wel een hele dag voor uit trekken. En dat hebben we dus ook gedaan, ook weer genoten van alle leuke reacties van iedereen. Ik sla ze altijd op zodat ik ze thuis nog eens een paar keer over kan lezen. Geeft mij altijd weer steun als ik het even niet meer zie zitten.
Zondag 17-02-08
Auto gehuurd en lekker gaan touren hier in de buurt, heerlijk om zelf te kunnen bepalen waar we heen gingen. We hebben besloten om naar de akosombe dam te rijden, die er voor zorgt dat deze omgeving stroom heeft, en er dus ook voor zorgt dat er af en toe geen stroom is...
Afgelopen week was een rustig weekje, de leraren waren over gekomen, dus hebben hun veel laten zien van de projecten hier.
Een week die weer voorbij is gevlogen, het gaat ineens zo snel allemaal, zitten hier nu al bijna 6 weken. Afgelopen week een vermoeiende week gehad, vorige week heeft onze vaste taxi chauffeur een kindje dood gereden, het stak over op de weg en de taxi heeft hem niet gezien. Het kindje leefde nog, vreselijk genoeg was er 1 van de studenten bij. Die had gelijk een ambulance gebeld, die na 25 min er nog niet was. Het kindje had geen pols meer toen ze besloten hebben om het kind naar het ziekenhuis te brengen per taxi. Het kindje heeft het niet gered….
Een klap in mijn gezicht toen ik dit hoorde…
En zondag waren de leraren overgekomen uit Nederland, ze hadden voor ons allemaal boodschapjes meegenomen , zoals leverpastei, hagelslag en chocolade pasta. Yamyam, echt super lekker. We hebben hun rondgeleid hier in ada, en bij alle projecten laten kijken. Ook hebben we donderdag erik ontmoet die het schooltje gaat bouwen op het eiland ,en misschien nog wel meer in de omgeving. Hij komt in augustus hier wonen met zijn familie.
Ook heb kirsten en ik deze week onze jurken gekregen, zijn super mooi geworden!!. Zal er een foto bij zetten kunnen jullie zelf oordelen.
Voor mijn schoolopdracht moet ik een instelling onderzoeken, en heb voor het ziekenhuis gekozen. Omdat het mij interresant lijkt om te kijken hoe het hier allemaal in zijn werk gaat, en zeker omdat het ziekenhuis dangme east district een van de betere ziekenhuizen is van de omgeving…. Maar toch zijn er zoveel verschillen. Vooral met hygiëne zijn ze totaal niet consequent. Heb vorige week al een halve dag meegekeken met kirsten die stage loopt op de kraamafdeling, deze week heb ik daar foto`s van gemaakt. Ook mag ik binnenkort keer bij een bevalling meekijken, want natuurlijk heel leuk is.
Deze week heb ik ook een kijkje gedaan in het mortuarium van het ziekenhuis, we kregen een rondleiding van de baas. Eerst foto`s van het gebouw, want vond het niet gepast om foto`s binnen te maken. We liepen de eerste kamer binnen waar gelijk al een vrouw lag, klaar om gewassen te worden. De vrouw was die nacht overleden aan malaria, ze was 25, een vrouw in de bloei van haar leven. Ze was in haar laatste fase van haar ziekte binnen gebracht, dus de malaria zat al in haar hersenen. Kirsten vertelde mij ook dat het ziekenhuis een slechte naam heeft in ghana, ze geloven nog in een medicijn man of dat god ze beter maakt, en in het ziekenhuis ga je dood. Ja vind je het gek als je iemand pas op het laatste moment naar het ziekenhuis brengt, dan kunnen ze in het ziekenhuis ook niks meer voor de patiënt beteken.
Het viel mij op dat ze hier geen respect hebben voor de overledenen, toen we een ander kamer in liepen, struikelde we bijna over een lijk. Een hele oude man, die op de grond lag. Klaar om gewassen te worden, dus leg hem dan eerst maar even op de grond. Toen de koelcel open werd gedaan schrokken we helemaal , lagen 2 lijken op mekaar. Een akelig gezicht. Ook viel ons het kleine kindje op, het kindje wat vrijdag verongelukt was.
1 man lag er al 4maanden, want zijn familie kreeg de begrafenis niet rond. De familie regelt helemaal zelf de begrafenis hier, en kan het dus wel paar weken, tot paar maanden duren voordat de overledenen begraven word…. Wat een groot festijn is hier, veel & harde muziek, een mooie kist, een veel en lekker eten.
We hebben ook nog leuke dingen gedaan :).
Vrijdag hebben we huiswerk gemaakt, we zijn allemaal een eind opgeschoten. En alles word ook een beetje duidelijk wat we moeten doen voor school.
En goed uitgerust voor zaterdag, we hebben een auto gehuurd en zijn naar de bergen gegaan om de watervallen te bezoeken. Na 4 uur rijden op hele slechte wegen kwamen we aan bij de 1 e waterval, met een gids de bergen in, waar we een half uur een soort van moesten abseilen naar beneden. Wel heel gaaf, maar toen we aankwamen was er geen water…… een waterval zonder water :O. Maar wel een heel mooi uitzicht dus dat maakte veel goed!
Vandaag zijn we weer naar manet geweest , we hadden allemaal ontzettende spierpijn van de wandeling van gister, dus we hebben lekker gezwommen.
-
24 Februari 2008 - 18:28
Mama:
hoi josta
wat een weken heb je achter de rug,dat heb ik in jaren nog niet meegemaakt,gelukkig zijn jullie nuchtere hollandse meiden,maar praat er wel over hoor met elkaar,gelukkig ook leuke dingen,mooie jurken en een stralend gezichtje,lieve kindjes,een goede buurman,geniet van de mooie dingen
kind we zijn trots op je !!!!
papa en mama -
24 Februari 2008 - 18:41
Sophie:
hey meis,
Wat akelig zeg van dat kindje...geen woorden voor :( Maar ben blij dat je toch ook wel wet leuke dingen mee maakt zoals het uitgaan bijvoorbeeld :)
Veel plezier weer
kuskus -
24 Februari 2008 - 19:01
Kimberley:
Hoi Josta,
Wat een dubbele dingegn maak je daar allemaal mee zeg.
Enne prachtig die jurk!!!
Groetjes Kimberley -
25 Februari 2008 - 10:58
Tante Coby:
Hoi Jos, wat een leuke foto's weer allemaal. Wat maak je daar toch een heleboel mee, zeg, leuke dingen en hele verdrietige, maar zo is het leven nu eenmaal, vooral in zo'n gebied als waar jij zit.Sorry dat ik even niet geschreven heb, maar je weet hoe dat gaat als je niet zo goed in je velletje zit. Wat me trouwens wel zou helpen, is zo'n ontzettend leuke gave Ghanese jurk. Ik heb maat 38/40, dus ik hou me aanbevolen. Echt leuk, je ziet er geweldig uit.He lieve schat, doe iedereen maar de groetjes en nog heel veel plezier daar in Ghana.
Liefs en dikke kus van je tante. -
25 Februari 2008 - 16:38
Tante Ien:
Hoi Josta,
Wat een belevenissen zeg, leuke en minder leuke. Wel leuk dat je ook met een auto de omgeving kan verkennen.Hier vandaag mooi weer geweest, niet om te zweten natuurlijk maar wel om in de tuin te werken en dat hebben we dan ook gedaan. Het voorjaar komt er hier gelukkig ook aan en dat is aan de natuur te zien. Vanavond lekker zuurkool eten, zal je daar wel geen trek in hebben met dat warme weer. Wat eten jullie daar eigenlijk?? Zullen wel geen gebakken schildpadden zijn maar toch.
Liefs,
Tante Ien xx
-
25 Februari 2008 - 19:38
José:
je maakt nogal wat mee daar, fijn dat je zo'n goede vriendin hebt, is onmisbaar !
wat een leuke jurken, jullie zien er goed uit.
groetjes uut vosmeer,
josé. -
26 Februari 2008 - 09:19
Oma:
Hallo lief.
Alles weer gelezen, genieten en griezelen, ik heb gisteren al een mail naar je gestuurd, oma is trots op jullie, fijne meiden, allemaal.
Het is her verschrikkelijk slecht weer storm en regen gieren om het flat, zou best ook wel eens in de warme zon willen zitten, prachtig zijn jullie jurken, die van jou is geloof ik hesje en rok.
Geniet verder van je fijne tijd, kan je heel je heel lang op teren.
kusjes, oma -
28 Februari 2008 - 17:03
Anne De Smit:
Hoi Josta
Wat maak je veel mee zeg toch tof dat je bent gegaan. Mooie jurk en wat een droevig verhaal van dat kindje. Mooie foto`s ook die met dat kindje zo op je rug, schitterend.
Veel plezier weer en ik ben weer benieuwd naar nieuwe verhalen doei Anne.
-
01 Maart 2008 - 10:42
Oma:
hallo lief.
Na een zware nacht met storm en rukwinden, heeft mijn flatje het weer overleefd, dus ik ook.
Die dingen moeten toch erg sterk zijn, alles klapperde en rukte overal aan.
Het is nu prachtig weer wel 10 graden met zon, maar er wordt nog steeds gewaarschuwd voor zware rukwinden.
Ik hoorde net van mama dat je van de week 3 bevallingen hebt meegemaakt en dat die kindjes niet gelijk bruin geboren worden, ik leer nog steeds.
Je was nu op weg naar Akra, de bank beroven en leuke dingen doen.
Wat maak je toch veel leuke dingen mee, geniet er van de week maar weer van, bel je van de week weer.
een fijne dag verder, liefs oma.
-
07 Maart 2008 - 09:20
Bas :
Hey Josje!
Wel een zwaar bestaan daar zeg. Respect dat je er allemaal mee kan omgaan joh! Hier is ook alles kids hoor. Neem wat zand voor me mee hé!
Groetjes bas ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
