weer een week voorbij

Hoi allemaal,
De baby waar ik in het vorige bericht over heb verteld, is 2 dagen daarna naar huis gegaan met een trotste moeder. Natuurlijk zal het kindje altijd een achterstand hebben in de groei tot zijn 8ste jaar. Maar voor de rest was het gezond en dat is het belangrijkste.
Woensdag waren de kinderen te verlegen of te ziek om te komen spelen, maar we hebben wel een leuk meisje in het speelzaaltje gehad, het meisje is al 2 weken op ziekenbezoek bij haar moeder maar verveelt zich ontzettend. Ze leefde zich helemaal uit in het speelzaaltje, leuk om te zien!
Kirsten, het meisje en ik hebben zelf geluidsoverlast veroorzaakt op de binnenplaats van het ziekenhuis, we waren aan het overgooien en hebben besloten om naar buiten te gaan , waar we lekker aan het dollen waren met het meisje, de mensen die buiten zaten te wachten moesten er allemaal om lachen, maar de dokter niet….
We kregen al snel een waarschuwing dat we het wat rustiger aan moesten doen. Jammer hoor .
In het speelzaaltje was het ontzettend warm woensdag want we hadden heel de dag light off, plus dat het weer steeds warmer lijkt te worden. Wel lekker hoor, maar als je op het strand kan liggen.
Op de goede hoop gingen we naar huis, maar nog steeds geen stroom. Dus hebben we lekker met de buurtkinderen buiten gespeeld, we hebben een palmboom versierd en een waterballonnen gevecht gehouden. Gelukkig konden we die nog vullen want niet veel later hadden we ook geen water meer, maar ja dat waren we nog gewend van vorige keer.
En sly kwam al snel om te vragen of dat hij de jerrycans moest vullen voor ons. “Graag” zeiden wij, want die jerrycans zijn niet te tillen als ze vol zijn.

Op het eiland blijft het maar rustig met het schoonmaken , toen we donderdag aan kwamen waren weer alleen Wana en Rihanna aan het schoonmaken, en af en toe helpt er eens een voorbijganger mee. Iedere keer lopen we over het eiland om te vragen wie er komt helpen, maar dan vegen ze twee hoopjes bij elkaar en gaan ze zitten op de rand van de boot, af en toe is dit best demotiverend en zien we geen andere opties meer.
Maar we blijven volhouden, en zeker voor Wana en Rihanna die trouw iedere week schoonmaken, en hard werken voor een malaria vrij eiland.
Later in de ochtend zijn we naar het schooltje gegaan, waar geen les was. Want ze hadden voor de verandering een meeting met alle ouders van de kinderen. Wij bleven achter in de lokalen omdat we het niet kunnen verstaan, al snel kwam Isaac langst. Isaac had de mango bomen meegenomen voor het eiland, maar er waren nog geen hekken of kuilen gegraven voor de mangobomen. Terwijl ze dit wel beloofd hadden. Hij is de meeting binnen gegaan om verhaal te vragen, maar kwam binnen een aantal minuten weer terug met een niet al te blij gezicht…. Hij zei dat hij erg teleurgesteld was in de bewoners omdat ze hun woord niet na waren gekomen.
Hij heeft nu 3 mango bomen aan de bewoners gegeven in plaats van 10, als ze goed voor die 3 mangobomen zorgen krijgen ze de rest. En natuurlijk gaan zij er nu goed voor zorgen en gaan ze de mangobomen maandag plaatsen !
We zijn na de meeting met Isaac mee terug gegaan naar huis, waar het natuurlijk weer light off was.
Gelukkig kregen we weer stroom tegen de avond, zodat ik toch lekker onder de ventilator kon slapen.

Voor de verandering hadden we ook op onze eerste vrije dag light off, we hadden vanaf 10.00 geen stroom meer. Maar we hadden er helemaal op gerekend dat we naar het internet cafe zouden gaan, en dus bleven we braaf wachten thuis totdat het weer aanging. Al snel gingen we ons vervelen , en hebben we ons bezig gehouden met mooie foto`s maken van de omgeving ( gelukkig waren de camera`s opgeladen ) , kinderen versieren met slinger en hints doen met elkaar.
Tegen de avond hadden weer stroom, maar geen zin meer om naar het internet te gaan…



Voor emmy en mij ging de wekker alweer vroeg op zaterdag, want we wouden weer naar Accra gaan. Ik ga Accra steeds een leukere stad vinden, ondanks alle drukte en rommel overal. Je gaat steeds meer herkennen en je maakt altijd wel wat mee in Accra. We zijn uitgestapt bij de shopping mall om daar eerst wat boodschapjes te doen, we liepen voorbij de kapper die er heel modern uitzag. En ik wou er toch aan geloven om mijn haar te knippen, we hebben in totaal 4 uur binnen gezeten. Wat in Ghana een redelijke normale wachttijd is , maar ik vind het nog steeds lang ….
Maar de kapper heeft mijn haar netjes geknipt en van emmy hebben ze haar nagels weer mooi bijgewerkt. Tja we blijven toch meiden he.
Zaterdagavond zijn we naar bioscoop geweest in big ada…. Nee grapje naar de jongens in big ada, maar als je daar film kijkt lijkt wel of je in een bioscoop zit. Geweldig!.
S avonds kwamen we erachter dat de benzine prijzen weer in een paar uur gestegen was, want ineens was de taxi rit weer een cedi ( ongeveer een euro ) duurder. Ongelooflijk hoe die prijzen hier kunnen stijgen, lijkt wel op Nederland… Maar ik vraag het mij ook echt af of ze werkelijk zoveel stijgen…

Met nieuwe motivatie gingen we naar het eiland op maandag, in de hoop dat de mangobomen er zouden staan en natuurlijk veel mensen aan het schoonmaken waren.
Bij aankomst was er niemand, weer heel teleurstellend. We gingen weer op mensen af, of ze kwamen helpen en waarom het zo belangrijk is dat ze helpen. Uiteindelijk stonden ze weer met 6 man schoon te maken ,twee daarvan waren Wana & Rihanna…
Een paar mannen waren wel bezig met de mangobomen, maar in de middag toen we terug gingen waren er nog nergens mango bomen te vinden. Ik zag ze s ochtends al gaten graven zo diep, dat ik bang was dat ze bomen begraven hadden ( tja ik sta nergens van te kijken ) . Maar het was te warm om door te werken, en begrijpelijk want het was ontzettend heet. Ik ben weer levend verbrand op de terugweg in het bootje.
Maar in de namiddag kregen we al snel verkoeling, weer een lekker verkoelende regenbui kwam over ada foah. Emmy en ik hadden het er al eens over gehad dat je best kan douche in zo`n regenbui, en dat hebben we dus maar gedaan , wel natuurlijk met onze kleren aan. :) geweldig om die gezichten van die ghanezen te zien, die allemaal zo snel mogelijk probeerde binnen te komen maar bijna tegen een palmboom opliepen omdat ze zich afvroegen wat wij daar stonden te doen.

Dinsdag en woensdag hebben we alles schoongemaakt in het speelzaaltje, want overal lagen weer dode insecten en uit de kast kwamen weer 2 hagedissen. Ik vraag het me telkens weer af hoe die beesten daar komen. Maar het speelzaaltje is nu weer kindvriendelijk schoon, en de kast is weer hagedis vrij. Hopen dat wij volgende week weer wat kindjes blij kunnen maken.
Vanaf vandaag donderdag 10 april is het schoolvakantie in de omgeving. De school op het eiland had dus ook zijn laatste dag. De kinderen moesten de lokalen leeg halen en schoonmaken rond de school. Rond 12 uur hadden ze dan schoolvakantie, terug bij de rivierkant hadden ze de 3 mangobomen geplaatst , echt top!! Dus nu kunnen de 7 andere ook naar het eiland.
Thuis aangekomen was daphny nog steeds ziek thuis gebleven , nadat ze woensdag ziek naar huis
was gegaan. Zij lag nog steeds op bed , 2 dagen aan een stuk door geslapen, hoofdpijn en spierpijn. We lieten haar temp. meten,wat iets verhoging was. Maar binnen een uur was hij al naar de 39 graden gegaan, en vonden wij het toch wel tijd om naar het ziekenhuis te gaan. Ik heb gelijk dr nahr gebeld, die zei dat we gelijk moesten komen. Omdat het symptomen van malaria zijn. In het ziekenhuis aangekomen werd daphny gelijk voorgelaten voor de wachtende mensen. En de dokter liet haar inderdaad ter observatie blijven.
Ze kreeg een eigen kamer, met airco, eigen wc en douche. Echt super luxe !!!. Ook hebben we besloten dat 1 van de meiden blijft slapen bij haar, ik ben de middag bij haar gebleven nadat kirsten rond 18.00 kwam in het ziekenhuis zodat ik naar huis kon.
Wel apart dat daphny koorst had, maar dat geen van de zusters koorts kwam temperaturen. Maar goed nieuws, want eren kwam nog een keer op malaria testen. Maar gelukkig heeft daphny geen malaria parasiet in haar bloed.
In de middag dat ik bij Daphny bleef, was het erg onrustig in het ziekenhuis. Op de kinderafdeling ging het heel slecht met een kindje die later in de middag ook is overleden. De moeder stortte helemaal in , en had vreselijke verdriet wat door het hele ziekenhuis te horen was. De rillingen liepen weer door mijn lijf. Ik ben met Daphny even naar buiten gegaan , omdat het echt verschrikkelijk was om aan te horen. En je voelt je machteloos omdat je niks kan doen.
Een uur later zie je in je ooghoek het kinderbedje voorbij komen met de veels te kleine voetjes onder deken vandaan…
Kirsten kwam gelukkig vlak erna om bij daphny te overnachten, en kon ik het ziekenhuis verlaten…

Vrijdag ochtend gingen emmy en ik even naar cocoloko, op de terugweg liepen de blacky & blaffeno ook weer mee. Al snel renden ze voor ons uit om weer achter wat schapen aan te rennen, want ze wel vaker doen. Ik was aan het bellen met moeder toen ik ineens zag dat ze een lammetje te pakken hadden, ben er als een speer heen gerend. Maar de honden waren al lekker bezig op het lammetje , en de honden luisterden ook niet naar ons. Ik moest van emmy door lopen omdat ze misschien ons ook nog wat aan kunnen doen als we er mee gaan bemoeien. In de verte liep sly, en blacky kwam al snel achter ons aan gerend. We vroegen sly om even te gaan kijken bij het lammetje of dat het niet te erg gewond was. Blacky had geen bloed bij zijn bek, dus waarschijnlijk hebben ze niet doorgebeten. In de verte zagen we het lammetje lopen, gelukkig! Maar al snel kwam een vrouw van de schapen eraan en die dacht dus dat de honden van ons waren. En die wou geld zien, wij uitgelegd dat de honden van cocoloko zijn en dat ze daar maar moeten vragen wat ze er mee aan moeten.
Nu maar afwachten wat er gaat gebeuren , blacky ligt in ieder geval weer hier op de veranda of er niks gebeurt is . Ach ja het blijven toch honden.
Daphny is vanmiddag ook weer thuis gekomen, nog steeds niet helemaal de oude. Maar ze kan wel in haar eigen bedje liggen wat vast een stuk beter ligt dan in het ziekenhuis.

Leuke om jullie berichtjes weer te lezen zeg,

Tante coby heb je berichtjes gemist,
hoop dat het beter met je gaat dikke kus van mij in ieder geval!!

Omaatje en tante ien alvast een fijne vakantie, ik hoop dat het weer stukken beter is op jullie vakantie bestemming. Anders stuur ik wel een beetje zon vanuit Ghana.


Astrid, leuk dat je ook het zelfde project hebt gedaan, het loopt dus nog steeds en is nog steeds in bloei :). Ik heb de groetjes gedaan, en je krijgt greetings back!!

En rudolf en sokke ik zou gewoon langs komen , leuk joh! :P lekker zonnen en surivalen in de bossen! Zie jullie snel weer op het thuisfront . –x-

Mauriceje we missen je hier, sinds je weg ben ondernemen we niet zoveel meer.... emmy en ik vervelen ons echt ontzettend in de weekenden !! :)

En leuk joh dat mijn oude schooltje mee kijkt!!, en helemaal gaaf dat jullie voetbal shirtjes verzamelen wat de kinderen hier zijn gek op voetbal!! dus daar zullen ze hartstikke blij mee zijn!